در دنیایی که هوش مصنوعی (AI) روز به ‌روز بیشتر در زندگی ما نفوذ می‌کند، آنچه ابتدا یک مزیت بزرگ به ‌نظر می‌رسید—شخصی‌سازی محتوا—اکنون به یکی از چالش‌ برانگیزترین دغدغه‌های فناوری تبدیل شده است. وقتی سیستم‌های AI شروع می‌کنند به تطبیق گفتار، لحن و اطلاعات با ترجیحات احساسی و شناختی ما، دیگر فقط با یک ابزار هوشمند طرف نیستیم، بلکه با سازنده‌ای مواجه‌ایم که ممکن است «واقعیت» را برای ما بازتعریف کند.

شخصی‌ سازی AI ، با تنظیم پاسخ‌ها بر اساس ترجیحات فردی، نه‌تنها تعامل‌ها را گرم‌تر می‌کنند، بلکه ممکن است به تحریف واقعیت مشترک و محدود کردن دیدگاه‌های ما منجر شوند .

 مقاله جدید VentureBeat با نگاهی دقیق به دام شخصی‌سازی در AI، پرده از خطر بزرگ‌تری برمی‌دارد: آیا هوش مصنوعی واقعیت را به ما می گوید یا آن را تحریف می کند؟

 

  از الگوریتم توصیه تا پیوند عاطفی

سیستم‌های AI دیگر صرفاً پیشنهادگر نیستند؛ آن‌ها با تحلیل سیگنال‌های رفتاری کاربران، وارد فازی به نام «socioaffective alignment» شده‌اند، جایی که ماشین‌ها لحن، احساس و سبک ارتباط را با هدف ایجاد پیوند شخصی‌ تنظیم می‌کنند  .

وقتی هر پاسخ برای فرد بهینه می‌شود، کاربران نه ‌تنها دریافت بیشتری دارند، بلکه برداشتشان از آنچه واقعی‌ست نیز شکل می‌گیرد. این شخصی‌ سازی نامرئی می‌تواند از ابزار توصیه‌گر به ابزار دستکاری حقیقت تبدیل شود  .

پیامدهای اخلاقی و شناختی شخصی‌ سازی  AI

 کاهش انتخاب آزاد

وقتی همه‌چیز مطابق سلیقه‌ ما تنظیم می‌شود، امکانات جدید کمتر در دسترس قرار می‌گیرند.  آرامش محتواهای سفارشی ‌شده می‌تواند مانند سبک زندگی WALL‑E باشد: آرام و ساده، اما فاقد عمق و معنا .

ساخت واقعیت شخصی ‌شده

AI  با ارائه پاسخ‌های متفاوت به کاربران مختلف می‌تواند به ایجاد واقعیت چندگانه کمک کند. وقتی هرکس نسخه‌ای مختص خود از حقیقت می‌گیرد، توافق اجتماعی و توانایی مواجهه با واقعیت‌های مشترک تحلیل می‌رود .

خطر شخصی‌ سازی عمیق برای دموکراسی و آگاهی

نیاز به شفافیت

مقاله TIME نشان می‌دهد  AIهایی هستند که با شخصی‌ سازی عمیق (deep tailoring)، پیام‌ها و تبلیغات را بر اساس ارزش‌های فردی تنظیم می‌کنند — روشی که می‌تواند در عرصه سیاست یا تولید اخبار مخرب باشد.

 زیرساخت حقیقت چه باید باشد؟

برای مقابله با خطر، گراف اصول از Gary Grossman پیشنهاد می‌شود—شامل شفاف ‌سازی در زنجیره تصمیم‌گیری، توضیح علل انتخاب پاسخ، و قواعد اخلاقی برای طراحی AI شفاف .

راهکارها برای حفظ واقعیت مشترک

  • شفاف ‌سازی الگوریتم‌ها و ارائه دلیل برای هر پیشنهاد
  • ابزارهایی برای نمایش چگونگی شخصی‌ سازی تجربه
  • مقررات حریم شخصی و محدودسازی استفاده از داده‌های حساس
  • طراحی AI ترکیبی انسان-ماشین؛ با نقش مهم نظارت انسانی و توضیح‌پذیری

نتیجه‌ گیری

شخصی ‌سازی هوش مصنوعی در ابتدا با هدف بهبود تعامل شکل گرفت، اما امروز به ابزاری برای تحریف و بازآفرینی واقعیت تبدیل شده است.برای جلوگیری از تحریف حقیقت، باید:

  • روی شفافیت و توضیح‌ پذیری سرمایه‌گذاری کنیم،
  • ابزارهایی برای تماشای نحوه شخصی‌ سازی ایجاد شود،
  • و فرهنگ استفاده‌ از AI با نظارتی انسانی رشد کند.

📣 اقدام کنید:
برنامه‌های AI سازمان خود را برای شفافیت بررسی کرده، در صورت لزوم الگوریتم را باز طراحی کنید و سیاست‌های اخلاقی برای حفظ واقعیت مشترک تدوین نمایید.