چندین روش توسعه نرم‌افزار وجود دارد، هر کدام با ویژگی‌ها و مزایای خاص خود. در زیر، پرکاربردترین روش‌های توسعه نرم‌افزار را نام برده و به صورت خلاصه توضیح می‌دهیم:
۱. روش سنتی Waterfall (آبشاری): در این روش، فرآیند توسعه نرم‌افزار به صورت خطی و مراحلی اجرا می‌شود. از تحلیل نیازمندی‌ها و طراحی، تا پیاده‌سازی و تحویل نهایی. هر مرحله بعدی پس از کامل شدن مرحله قبلی آغاز می‌شود. این روش از پیش‌بینی دقیق برای نیازمندی‌ها استفاده می‌کند و تغییرات در طول فرآیند توسعه سخت و هزینه‌بر است.
۲. روش Agile (چابک): روش Agile شامل مجموعه‌ای از فرآیندهای توسعه نرم‌افزار است که بر تعامل و همکاری بین تیم‌ها و مشتریان تأکید دارد. در این روش، توسعه به صورت مراحل کوتاه و تکراری صورت می‌گیرد که به طور مداوم نسخه‌های جدیدی از نرم‌افزار تحویل داده می‌شود. توسعه‌دهندگان قادرند برای تطبیق با تغییرات نیازمندی‌ها از طریق بازخورد مشتریان اقدام کنند.
۳. روش Scrum (اسکرام): Scrum یک فرم مدیریت پروژه در چارچوب Agile است. در این روش، توسعه نرم‌افزار به صورت چرخه‌های کوتاه و متوالی با نام “اسپرینت” انجام می‌شود. هر اسپرینت شامل برنامه‌ریزی، تحلیل، طراحی، پیاده‌سازی و بررسی نرم‌افزار است. تیم‌ها در هر اسپرینت روی قسمتی از نرم‌افزار متمرکز می‌شوند و این روش امکان تغییرات سریع در طول فرآیند توسعه را فراهم می‌کند.
۴. روش DevOps (توسعه و عملیات): DevOps یک روش همکاری بین توسعه نرم‌افزار و تیم‌های عملیات سازمان است. هدف اصلی این روش، توسعه نرم‌افزار و راه‌اندازی آن را سریع‌تر، پایدارتر و با کیفیت‌تر کردن است. در این روش، توسعه‌دهندگان و تیم‌های عملیات به صورت هماهنگ و متقابل کار می‌کنند و از ابزارها و فرآیندهای خودکارسازی استفاده می‌کنند.
هر یک از این روش‌ها و دیگر روش‌های موجود در توسعه نرم‌افزار دارای مزایا و محدودیت‌های خاص خود هستند. انتخاب روش مناسب برای هر پروژه بستگی به نوع پروژه، نیازمندی‌ها، زمان و منابع موجود دارد.