فناوری بلاک چین

فناوری بلاک چین

Blockchain  نوعی تکنولوژی توزیع شده است که توسط Satoshi Nakamoto در سال ۲۰۰۸ به جهان معرفی شد. بلاک چین یک فناوری جدید است که امکان ثبت داده‌ ها در فضایی به ‌نام بلاک و سپس اتصال این بلاک‌ها به هم مانند یک زنجیره را فراهم می‌ کند. به طور ساده، بلاک چین یک دیتابیس توزیع شده است که اطلاعات را در خود ذخیره می‌ کند. این داده‌ ها می‌ توانند تراکنش‌ های بانکی، اسناد مالکیت، قراردادها، پیام ‌های شخصی و سایر اطلاعات باشند.  از ویژگی‌ های اصلی بلاک چین می ‌توان به تغییر ناپذیری، شفافیت، غیر متمرکز بودن و امنیت پیشرفته اش اشاره کرد. به ‌کمک بلاک چین می ‌توان به ‌صورت دائمی، تغییر ناپذیر و شفاف، همه داده‌ ها و تراکنش‌ ها را ثبت کرد. در این فناوری برای ذخیره و تأیید تراکنش‌ ها و اطلاعات در یک شبکه از کامپیوترها استفاده می‌ شود، به طوری که هر تراکنش یا اطلاعاتی که در بلاک چین ثبت شده است، توسط تمام اعضای شبکه قابل مشاهده و تأیید است. این فناوری از رمزنگاری و تکنولوژی زنجیره بلوکی برای اطمینان از امنیت و شفافیت تراکنش‌ ها استفاده می‌ کند. بلاک‌ چین امکان اطمینان از اعتبار و صحت اطلاعات را فراهم می‌ کند و به کاربران امکان مشاهده تاریخچه کاملی از تمام تراکنش‌ ها را می‌ دهد. این فناوری با ایجاد یک محیط امن و شفاف، اعتماد بین افراد و سازمان‌ ها را افزایش می‌ دهد. همچنین، بلاک‌ چین به دلیل عدم وجود نیاز به واسطه‌ های مرکزی، هزینه‌ های انتقال و ذخیره سازی داده‌ ها را کاهش می‌ دهد و فرصت‌ های جدیدی برای ابتکار و کار آفرینی فراهم می‌ کند. از این رو، بلاک‌ چین به عنوان یکی از پیشگامان‌ اصلی انقلاب دیجیتال شناخته می‌ شود و تأثیرات گسترده‌ ای در اقتصاد و جوامع جهانی دارد.

تکنولوژی بلاک چین کاربردهای متنوعی در زمینه های مختلف از جمله بانک داری و امور مالی، کسب و کار، بخش دولتی و سایر حوزه ها دارد.  تکنولوژی بلاک چین دارای مزایای مختلفی نسبت به سایر فن آوری های معاصر از نظر امنیت، حریم خصوصی، اعتماد و شفافیت است که در بخش های بعدی مورد بحث قرار خواهد گرفت. در تکنولوژی بلاک چین، داده ها و اطلاعات بین کاربران در یک شبکه امن با استفاده از توابع هش (hash functions) توزیع می شود. هش یک نوع امضا با استفاده از اصول رمزنگاری و تغییر ناپذیری است.

ویژگی های بلاک چین

ویژگی های بلاک چین به شرح زیر می باشد:

ویژگی های فناوری بلاک چین
  1. ایمن: تمام داده ها و اطلاعات رمز گذاری شده است و از دسترسی غیر مجاز امن نگه داشته می شوند.  با استفاده از الگوریتم های رمزنگاری در بلاک چین، کلیدهای عمومی و خصوصی به اطمینان از یکپارچگی و محرمانه بودن اطلاعات به اشتراک گذاشته شده در میان کاربران، کمک می کند.  همچنین امضاهای دیجیتال، به تایید اعتبار تبادل داده ها و اطلاعات کمک می کنند.
  2. قابلیت برنامه ریزی: Blockchain قابل برنامه ریزی و این ویژگی قابلیت های آن را فراتر از ثبت ورودی های داده ها می برد. تکنولوژی بلاک چین دارای زنجیره ای طولانی از بلوک هایی است که با کدهای خود اجرا می شوند و نیاز به توسعه دستی کدها را از بین می برد وآن را به یک تکنولوژی قابل برنامه ریزی تبدیل می کند.
  3. حفظ محرمانگی و ناشناس بودن کاربران: کاربران در شبکه ناشناس هستند و به راحتی شناسایی نمی شوند تا حداکثر یکپارچگی را در میان کاربران تضمین کنند. برای اطمینان از ناشناس بودن در میان کاربران، تکنولوژی بلاک چین از آدرس هایی استفاده می کند که با استفاده از الگوریتم های رمزنگاری برنامه ریزی شده اند و از شناسه های واقعی برای کاربران در سیستم ارتباطی استفاده نمی کند. بنابراین، هویت واقعی کاربران پنهان نگه داشته می شود.
  4. توزیع پذیری: دیتابیس های نگهداری شده در بلاک چین در گره های مختلف توزیع می شوند. تمام کاربران در چنین گره هایی می توانند به طور همزمان به سوابق دسترسی پیدا کنند. در سیستم های سنتی، داده ها و اطلاعات در یک سرور مرکزی که توسط یک نهاد یا گروهی از نهادها کنترل می شود، ذخیره می شوند. با این حال، در بلاک چین، کل زنجیره داده ها در هر گره قابل دسترسی است و از این رو از افزونگی در داده های ذخیره شده جلوگیری می کند.
  5. مبتنی بر اتفاق نظر: تغییرات تنها پس از اجماع  نظرهمه کاربران در شبکه انجام می شود. این اتفاق نظر مانع از دستکاری شبکه توسط یک فرد خاص یا گروهی از افراد می شود. در سیستم های سنتی، کنترل یک فرد یا گروه خاصی از افراد وجود داشت که توسط تکنولوژی بلاک چین حذف شده است.
  6. تغییر ناپذیر: به جز در شرایط استثنایی، داده های ورودی را نمی توان تغییر داد. اگر یک بلوک تغییر کند، نیاز به تغییر تمام بلوک های بعدی است و ایجاد هر گونه تغییر در مرحله بعد بسیار دشوار است.
  7. برچسب زمانی: هر رکورد دارای یک برچسب زمانی است که در بلوک ها به ترتیب زمانی ذخیره می شود. برچسب زمانی که به هر داده خاصی اختصاص داده شده است برای ویرایش / حذف در مرحله بعد در دسترس نیست. این مانع از آن می شود که هریک از طرفین در آینده معاملات را انکار کند.

مزایای بلاک چین

بلاک چین یک روش بسیار قوی برای ذخیره‌ سازی و ارتباطات داده ‌ها فراهم می‌ کند. فناوری توزیع ‌شده مورد استفاده در بلاک چین به همراه الگوریتم‌های رمزنگاری، آن را تبدیل به یک فناوری بسیار جامع کرده است. مزایای اصلی بلاک چین به شرح زیر است:

  1. شفافیت: همه‌ ی کاربران شبکه از فعالیت ‌های سیستم آگاه هستند. تمامی سوابق به درستی با برچسب زمانی نگهداری می‌ شوند بنابراین قابل تغییر و حذف نیستند. تمامی این ویژگی‌ ها شفافیت سیستم را تضمین می ‌کنند.
  2. عملکرد مداوم و بدون توقف: با پیچیدگی رو به رشد در محیط های  کسب‌ و کار، افراد نگران بوجود آمدن مشکل و قطعی در سیستم هستند. در شبکه بلاک چین، از آنجا که چندین گره در شبکه وجود دارد، خرابی در یک گره بر روی کل شبکه تأثیر نمی گذارد و بنابراین سیستم پایدار می ماند.
  3. حذف واسطه ‌گری: بلاک چین بر پایه ‌ی فناوری دیتابیس توزیع ‌شده است و از این رو نیازی به واسطه در سیستم‌ های شبکه‌ ی بلاک چین نیست. حذف واسطه ها کارآیی را افزایش و هزینه ‌ها را کاهش می‌ دهد.
  4. قابلیت اعتماد: به دلیل حفظ هویت کاربران و شفافیت کامل در سوابق، بلاک چین تا حد زیادی قابل اعتماد است. سوابق را نمی توان تغییر داد و از این رو برای کاربران در پلتفرم قابل اعتماد است.
  5. حفظ حریم خصوصی: فناوری بلاک چین بر روی توابع رمزنگاری کار می‌ کند که در آن داده‌ ها با ترکیب کلیدهای عمومی و خصوصی رمزگذاری می‌ شوند. اطلاعات مرتبط با هویت کاربران ، سوابق واطلاعات منتقل شده در شبکه های بلاک چین، به صورت امن نگهداری می شود.

کاربردهای بلاک چین

بلاک چین کاربردهای متعددی در حوزه های گوناگون دارد. از بانکداری و مالی تا کسب و کار و فعالیت‌های مرتبط با دولت. فناوری بلاک چین بسیار انعطاف‌ پذیر است و می ‌تواند با توجه به نیازهای بخش‌ها و صنایع مختلف شکل بگیرد. نیاز اصلی در اکثر حوزه ها، ذخیره‌ سازی و نگهداری داده‌ های بزرگ است. فناوری بلاک چین امکان ذخیره‌ سازی این حجم عظیم داده‌ ها را به صورت امن فراهم می‌ کند. همچنین، بلاک چین مزیت عملکرد مداوم و بدون توقف را فراهم می کند، به‌ طوری که حتی اگر یک گره شکست خورد، سیستم از طریق گره‌های دیگر ادامه می‌ یابد و به ‌طور کلی متوقف نمی شود. کاربردهای مختلف بلاک چین در شکل زیر لیست شده‌اند :

کاربردهای فناوری بلاک چین

اگر مایل  هستید درباره ی کاربردهای بلاک چین بیشتر بدانید  پیشنهاد می کنم مطلب زیر را مطالعه بفرمائید:

کاربردهای بلاکچین

مشکلات بلاک چین

با وجود مزایای متعدد تکنولوژی بلاک چین، چند مشکل در این فناوری وجود دارد که مانع عملکرد بدون نقص تکنولوژی بلاک چین می‌ شود. برای بهینه ‌سازی ظرفیت این تکنولوژی در بخش ‌های مختلف، نیاز به مقابله با این مشکلات و چالش ‌ها وجود دارد. برخی از مشکلات تکنولوژی بلاک چین عبارت‌اند از:

  1. اندازه عملیات: برای افزودن هر بلوک به زنجیره بلوک‌ ها، تمام بلوک‌ های قبلی باید تأیید شوند و نیاز به توافق شبکه دارند. این حجم از داده‌ ها، ظرفیت ذخیره‌ سازی بزرگی نیاز دارد و از این رو توسعه ‌پذیری بلاک چین را با چالش‌ هایی روبرو می‌ کند.
  2. امنیت و مقررات: اگرچه بلاک چین یک تکنولوژی بسیار امن است، اما هنوز کاملاً در برابر حملات امن نیست. حملاتی مانند “حمله ۵۱ درصد” وجود دارد به این معنی که اگر مهاجم به ۵۱ درصد شبکه دسترسی پیدا کند، می ‌تواند شبکه را به نفع خود تغییر دهد. همچنین، از آنجا که این تکنولوژی به تازگی معرفی شده است، قوانین، مقررات و راهنماهای مرتبط با آن هنوز در مراحل ابتدایی قرار دارند و نیاز به بررسی بیشتری دارند.
  3. تاثیر منفی بر محیط زیست: تکنولوژی بلاک چین نیاز به قدرت محاسباتی بالا دارد که منجربه مصرف انرژی بالایی می‌ شود. این نیاز بزرگ به انرژی، چالش‌های زیادی را برای محیط زیست ایجاد می‌ کند.
  4. پیچیدگی: بلاک چین بر اساس الگوریتم‌های رمزنگاری و رمزگذاری است و به همین دلیل یک تکنولوژی بسیار پیچیده است که به راحتی توسط هر کسی قابل درک نیست. بنابراین، پیاده ‌سازی آن در سازمان‌های کوچک که منابع و مهارت‌های کافی برای درک و اجرای این تکنولوژی ندارند، دشوار است.
  5. سرعت کند: بلاک چین یک تکنولوژی توزیع شده است و از این رو نیاز به اجماع کاربران در شبکه برای هر گونه تغییر دارد. به دست آوردن تائیدیه کاربران زمانبر است در نتیجه سبب کند شدن فرآیندها می شود.

نگرانی های امنیتی در ارتباطات آنلاین

یکی از بزرگ‌ ترین چالش‌ های عصر تکنولوژی در حال حاضر، تامین امنیت ارتباطات در شبکه است. تدابیر امنیتی مختلفی برای حل این مشکل وجود دارد که باید علاوه بر کاهش ریسک دسترسی‌ های غیر مجاز، کم هزینه نیز باشند. اهداف امنیت ارتباطات به شرح زیر است:

  1. دسترسی: تمام داده‌ های مورد نیاز کاربران باید در شبکه بدون هیچ محدودیتی قابل دسترسی باشند.
  2. محرمانگی: هیچ کاربر غیر مجازی نباید به ارتباطات شبکه دسترسی داشته باشد. تمام دسترسی‌ های غیرمجاز هکرها باید مسدود شود.
  3. صحت: ارتباطات باید غیرقابل تغییر باشد و نباید توسط هیچ کاربری در محیط شبکه حذف شود.

مشکلات امنیتی گوناگونی مرتبط با سخت ‌افزار و نرم‌ افزار وجود دارد. هکرها با خلاقیت نامحدود ممکن است حملات جدیدی را ایجاد کنند که پروتکل ‌های امنیتی موجود به طور موثری در مقابل این حملات از شبکه پشتیبانی نکنند. بنابراین، همیشه نیاز به تکامل و تقویت پروتکل ‌های امنیتی در شبکه وجود دارد. برخی از مهمترین مشکلات امنیتی عبارتند از:

مشکلات امنیتی فناوری بلاک چین
  1. فریب سیستم: در این نوع حمله، به ماشین اطلاعات نادرستی داده می‌ شود و ماشین باید با ورودی‌های مخرب تصمیم بگیرد. وقتی ماشین بر اساس داده‌ های تأیید نشده کار می‌ کند، ممکن است منجر به نتایج فاجعه ‌بار شود.
  2. دستکاری سیستم در محیط آنلاین: تقریباً تمام سیستم‌ها به اینترنت متصل هستند و این به هکرها فرصت می ‌دهد تا سیستم را به صورت آنلاین دستکاری کنند. این مشکل را می توان با الگوریتم‌ های مناسب که توسط هکرها به راحتی قابل شکست نیستند، مدیریت کرد.
  3. حمله به داده های ورودی‌: خروجی هر سیستمی بستگی به ورودی‌ها دارد. اغلب مواقع، هکرها سعی می ‌کنند ورودی اولیه را مخدوش کنند تا خروجی نهایی را به دلخواه تغییر دهند.
  4. تغییر و از بین بردن صحت داده ها:  یکی از مشکلات امنیتی برجسته، اطمینان از این است که داده‌ ها از هر حمله یا دستکاری محافظت شوند. هر تغییری که با هدف بدخواهانه در داده‌ های اولیه انجام شود، نتایج کلی را خراب می‌ کند و منجر به خروجی‌ های نامطلوب می‌ شود.
  5. حمله از طریق انتقال یادگیری: در اکثر موارد، ماشین‌ها از مدل‌های آموزش دیده موجود یاد می ‌گیرند. وقتی این یادگیری از مدل آموزش دیده به ماشین اصلی منتقل می‌ شود، این ریسک وجود دارد که مدل آموزش دیده، ماشین اصلی را فریب و یا تغییر دهد تا به اهداف غیرمجاز دست یابد.
  6. حریم خصوصی و محرمانگی داده‌ ها: بسیاری از هکرها سعی می ‌کنند داده‌ ها را از سیستم ‌های اصلی استخراج کنند و از آن داده‌ ها برای تحقق اهداف خود استفاده کنند. بنابراین، حفاظت از حریم خصوصی و محرمانگی داده‌ ها با استفاده از رمزنگاری و مدل‌ های الگوریتمی پیچیده بسیار مهم است.
  7. آسیب ‌زدن به دستگاه ها:  یکی از مشکلات اصلی، آسیب ‌زدن به دستگاه توسط هکرها است. به عنوان مثال، هکرها ممکن است به سیستم‌ها و ماشین‌ها به گونه‌ای حمله کنند که ماشین قادر به تشخیص نشانه ‌های خطر نباشد و خراب شود.
  8. پنهان‌ کاری: هکرها ممکن است مشکلات را به گونه‌ای ایجاد کنند که ماشین قادر به تشخیص اینکه سیستم تحت حمله است نباشد، و این به هکرها زمان بیشتری را برای دستکاری کل شبکه می دهد.
  9. تضعیف اعتماد کاربران:هکر ممکن است سعی کند اعتماد کاربران به سیستم ارتباطی را تضعیف کند. به عنوان مثال، ممکن است ماشین در شرایط عادی زنگ هشدار را به صدا درآورد، که منجر به ترک ماشین می‌ شود.

با وجود تلاش‌های فراوان برای جلوگیری از دسترسی‌های غیرمجاز هکرها، همچنان مشکلات امنیتی بزرگی به دلیل محدودیت‌ های فناوری، وجود دارد. سخت ‌افزار و نرم ‌افزار محدودیت‌ های داخلی دارند که آن‌ها را مستعد حملات می‌ کند. همچنین، نگرانی‌های زیادی در مورد پیکربندی وجود دارد. مدیران باید تلاش کنند تا خطرات مرتبط با تنظیمات پیکربندی را تجزیه و تحلیل کرده و درک کنند. سیاست امنیتی نیز یک عامل بسیار مهم است که نگرانی‌ها در مورد امنیت شبکه را افزایش می ‌دهد. تمام کاربران مجاز در شبکه باید تمام قوانین و مقررات مشخص شده در سند سیاست را رعایت کنند. هر نقص ممکن است منجر به حملات توسط هکرها شود.

پلتفرم توسعه دهنده داخلی

پلتفرم توسعه دهنده داخلی

پلتفرم توسعه دهنده داخلی (IDP) مجموعه ای جامع از ابزارها و فن آوری هایی است که با ارائه قابلیت های سلف سرویس برای وظایفی مانند پیکربندی، استقرار، تامین منابع و  بازگشت به حال قبل، توسعه دهندگان را توانمند می کند. این پلتفرم به ابزارهای توسعه و گردش کار،  ساختار یکپارچه می دهند و توسعه دهندگان به جای روبرو شدن با پیچیدگی های زیرساخت ها و فناوری اطلاعات، می توانند بر وظایف اصلی خود در توسعه نرم افزار تمرکز کنند. سازمان ها تلاش می کنند راه حل های کارآمدی را پیدا کنند که تحویل نرم افزار را تسریع کند و در نتیجه تقاضا برای پلتفرم های توسعه دهنده قوی در حال افزایش است. در این راهنمای جامع پلتفرم های توسعه دهنده داخلی برتر در سال ۲۰۲۴ را بررسی می کنیم و یک مرور کلی از ویژگی ها، عملکرد و مزایای آنها ارائه می دهیم. با به دست آوردن درک عمیق تر از این پلتفرم ها، سازمان ها می توانند تصمیمات آگاهانه ای بگیرند و در نتیجه گردش کار توسعه خود را بهینه کنند و راه را برای موفقیت بیشتر در زمینه های نرم افزاری خود هموار کنند.

یک پلتفرم توسعه دهنده داخلی چه کاری انجام می دهد؟

هدف اصلی IDP ساده سازی فرآیند توسعه نرم افزار و افزایش بهره وری توسعه دهندگان است. IDP با ارائه یک پلتفرم منسجم از ابزارها و فن آوری ها، توسعه دهندگان را قادر می سازد تا به جای درگیر شدن در چالش های مربوط به زیرساخت ها و مطابقت آنها با استانداردهای سازمان، بر ارائه ویژگی ها و راه حل های ارزشمند و نوآورانه به مشتریان خود تمرکز کنند.

پلتفرم های توسعه دهنده داخلی با ارائه یک محیط یکپارچه متناسب با نیازهای توسعه دهندگان، بار شناختی مرتبط با مدیریت ابزارها و سیستم های مختلف را کاهش می دهند و توسعه دهندگان می توانند از ایجاد مجدد چرخه توسعه نرم افزار برای هر پروژه جلوگیری کنند. مهندسی پلتفرم یک محیط یکپارچه از ابزارهای متداول را ایجاد می کند که توسعه دهندگان می توانند از آنها استفاده کنند و در نتایج کارآمدتری به مشتریان ارائه دهند. این پلتفرم با سرعت بخشیدن به زمان ورود به بازار و افزایش نوآوری، به نفع شرکت و مشتریان است.

 ۱۰ تا از بهترین پلتفرم های توسعه دهنده داخلی در سال ۲۰۲۴

Qovery  یک پلتفرم داخلی توسعه ‌دهنده

Qovery

Qovery  یک راه‌ حل نوآورانه برای ساخت پلتفرم های توسعه ‌دهنده داخلی است. این پلتفرم دارای مجموعه‌ ای از ویژگی‌ ها شامل ادغام بی نقص با ارائه‌ دهندگان اصلی ابر ، قابلیت شبیه سازی محیط ‌ها و همچنین ایجاد محیط‌ های جدید بر اساس درخواست‌ های  pull، بهینه‌ سازی هوشمند هزینه و فعال ‌سازی خودکار است که تجربه کاربری و بهره وری در هزینه ها را بهبود می‌ بخشد. با  Qovery، تیم‌ ها به راحتی می ‌توانند زیر ساخت‌ها را مدیریت کنند، برنامه ‌ها را توسعه ‌پذیر کنند و تحویل پیوسته را تضمین کنند. محیط کاربری کاربر پسند و مستندات جامع این پلتفرم، آن را برای توسعه‌ دهندگان با هر سطح تخصصی قابل دسترسی می ‌کند.  Qovery با از بین بردن پیچیدگی های مدیریت زیرساخت ها ، سازمان ها را قادر می سازد تا بر وظایف اصلی خود در توسعه تمرکز کنند.

OpsLevel

OpsLevel یک رابط کاربری یکپارچه است که به توسعه دهندگان اجازه می دهد ابزار، خدمات و سیستم های خود را از یک مکان، مدیریت کنند و دید جامعی به سرویس ها، وابستگی های آنها، و سلامت کلی سیستم ارائه می دهد. OpsLevel تجزیه و تحلیل ارزشمندی را ارائه می دهد که به تیم ها کمک می کند تا آگاهانه تصمیم بگیرند و قابلیت اطمینان سیستم را تضمین کنند. OpsLevel با رابط کاربری قوی و قابلیت های نظارت بر سیستم، سازمان ها را قادر می سازد تا به طور موثر معماری های پیچیده را مدیریت کنند و کیفیت سرویس ها را افزایش دهند.

OpsLevel یک پلتفرم داخلی توسعه دهنده
Humanitec یک پلتفرم داخلی توسعه دهنده

Humanitec 

Humanitec یک پلتفرم توسعه دهنده داخلی است که بر روی ایجاد زیرساخت های سلف سرویس برای توسعه دهندگان تمرکز دارد. Humanitec یک داشبورد یکپارچه برای مدیریت برنامه ها، محیط ها و تنظیمات در مراحل مختلف چرخه عمر توسعه فراهم می کند. با Humanitec، توسعه دهندگان به راحتی می توانند زیرساخت های خود را تعریف و مستقر کنند و وابستگی به تیم های عملیاتی را کاهش دهند. سادگی و قابلیت های اتوماسیون این پلتفرم به سازمان ها اجازه می دهد تا چرخه های تحویل نرم افزار را سریع تر کنند و همکاری بین توسعه دهندگان و تیم های عملیاتی را بهبود بخشند.

Coherence 

Coherence  یک پلتفرم PaaS است که یک پلتفرم از چرخه کامل توسعه نرم افزار را فراهم می کند و امکان توسعه، تست و استقرار برنامه های وب full-stack را فراهم می کند و از چرخه عمر  توسعه نرم افزار به طور کامل پشتیبانی می کند. همچنین قابلیت مدیریت پایگاه داده ها و سایر منابع ابر در انواع محیط ها را فراهم می کند (dev/Cloud IDE, staging/ephemeral branch previews, & production).

Coherence یک پلتفرم داخلی توسعه دهنده
Mia Platform یک پلتفرم داخلی توسعه دهنده

Mia Platform

Mia Platform یک مرکز توسعه دهنده است که چرخه عمر برنامه های Cloud-Native را مدیریت می کند و چرخه ی Dev و Ops را ساده می کند. همچنین یک بازار پر از کامپوننت های plug-and-play  را برای سرعت بخشیدن به ساخت پلتفرم دیجیتال فراهم می کند. در میان محصولات آن، Mia-Platform Console یک سازنده پلتفرم است که فرآیندهای توسعه را صنعتی می کند، ایجاد معماری های مایکروسرویس را تسریع می کند و تجربه توسعه دهنده (DevX) را بهبود می بخشد.

Portainer 

Portainer یک ابزار منبع باز است که به کاربران اجازه می دهد تا یک پورتال مدیریتی را راه اندازی، پیکربندی و اداره کنند . این ابزار به تیم ها کمک می کند تا با مهارت هایی که دارند، بیشترین بهره وری را از Kubernetes داشته باشند. با Portainer، شما می توانید هر Orchestrator (یک نرم‌افزار یا ابزار است که وظیفه مدیریت و کنترل منابع و فرآیندهای مختلف در یک سیستم پیچیده را بر عهده دارد) را، در cloud  و یا در edge ، در یک رابط کاربری واحد مدیریت کنید.

Portainer یک پلتفرم داخلی توسعه دهنده
Appvia یک پلتفرم داخلی توسعه دهنده

Appvia 

Appvia یک پلتفرم زیرساخت ابری سلف سرویس است که برای ساده سازی فرآیندهای تحویل نرم افزار طراحی شده است. Appvia  مجموعه جامعی از ویژگی ها را ارائه می دهد، از جمله استقرار خودکار، مدیریت زیرساخت ها و ادغام با ارائه دهندگان اصلی ابر. Appvia به ارائه راه حل هایی اختصاص داده شده است که تحویل ابر عمومی را ساده و امن می کند. این راه حل سازمان ها را قادر می سازد تا با اطمینان به ابر پیش بروند و از راه حل هایی که Kubernetes را امن، مقرون به صرفه و توسعه پذیر می کند، استفاده کنند.

Argonaut

Argonaut یک پلتفرم استقرار سلف سرویس است که بر ساده سازی گردش کار پیچیده توسعه، تمرکز دارد. Argonaut در سال ۲۰۲۱ با ماموریت خودکار سازی گردش کار استقرار در ابر، تاسیس شد. Argonaut با قابلیت های سلف سرویس وظایفی مانند پیکربندی، استقرار و مدیریت برنامه، توسعه دهندگان را توانمند می کند. Argonaut.dev شامل ویژگی هایی مانند تست خودکار و یکپارچه سازی مداوم است و این یک انتخاب ارزشمند برای سازمان هایی است که به دنبال بهینه سازی فرآیندهای توسعه نرم افزار خود هستند.

Argonaut یک پلتفرم داخلی توسعه دهنده
Nullstone یک پلتفرم داخلی توسعه دهنده

Nullstone

Nullstone یک پلتفرم توسعه دهنده داخلی است که بر مدیریت زیرساخت های سلف سرویس تاکید دارد. Nullstone یک داشبورد یکپارچه برای مدیریت برنامه ها و محیط ها ارائه می دهد و چرخه عمر توسعه را ساده می کند. Nullstone.io شامل ویژگی های اتوماسیون و نظارت قوی است که سازمان ها را قادر می سازد تا به چرخه های تحویل سریع تر نرم افزار دست یابند و خدماتی با کیفیت بالا ارائه دهند . Nullstone همکاری بین تیم های توسعه و عملیات را افزایش می دهد و نوآوری و کارایی را در توسعه نرم افزار تسهیل می کند.

Mogenius 

Mogenius یک پلتفرم توسعه دهنده داخلی است که برای سرعت بخشیدن به روند تحول دیجیتال برای شرکت ها طراحی شده است. بر خلاف بسیاری از پلتفرم های دیگر که تنها بر استقرار یا تست تمرکز می کنند، Mogenius مجموعه ای کامل از سرویس ها را ارائه می دهد که کل چرخه عمر توسعه نرم افزار را پوشش می دهد. از نمونه سازی سریع تا استقرار تولید در مقیاس کامل، هدف Mogenius ارائه یک مرکز کامل برای تمام نیازهای توسعه می باشد.

Mogenius یک پلتفرم داخلی توسعه دهنده

ویژگی های پلتفرم توسعه دهنده داخلی مناسب

هنگامی که می خواهید بهترین پلتفرم توسعه دهنده داخلی را برای سازمان خود انتخاب کنید، ارزیابی و مقایسه پلتفرم های برجسته بر اساس فاکتورهای مختلف ضروری است. برای تصمیم گیری آگاهانه جنبه های زیر را در نظر بگیرید:

ویژگی های پلتفرم توسعه دهنده داخلی

توسعه پذیری

توسعه پذیری هر پلتفرم نشان دهنده توانایی آن پلتفرم برای پاسخگویی به تقاضای رو به رشد سازمان است. در نظر داشته باشید که آیا این پلتفرم می تواند رشد آینده سازمان شما را در خود جای دهد و از افزایش حجم کار بدون به خطر انداختن عملکرد پشتیبانی کند یا خیر.

قابلیت های ادغام و یکپارچه سازی

گزینه های ادغام ارائه شده توسط هر پلتفرم را بررسی کنید و در نظر بگیرید که با چه کیفیتی با ابزارها، فن آوری ها و زیرساخت های موجود شما ادغام می شود. به دنبال پلتفرم هایی باشید که ادغام یکپارچه و قابلیت همکاری را فراهم می کنند، زیرا یکپارچه سازی، فرآیند توسعه را ساده می کند و همکاری را افزایش می دهد.

سهولت استفاده

تجربه کاربر و رابط کاربری هر پلتفرم را ارزیابی کنید. یک پلتفرم کاربر پسند، زمان یادگیری را برای توسعه دهندگان کاهش می دهد و به آنها اجازه می دهد تا به سرعت با محیط جدید سازگار شوند. به دنبال پلتفرم‌ هایی با رابط کاربری قابل فهم، مستندات جامع و دارای ویژگی‌های مهم برای توسعه ‌دهندگان باشید تا برای کار با سیستم تجربه‌ ی آسانی را تضمین کنید.

امنیت و انطباق با قوانین

ویژگی های امنیتی و استانداردهای انطباق پشتیبانی شده توسط هر پلتفرم را بررسی کنید. حفاظت از داده ها، کنترل دسترسی و قابلیت های رمزگذاری باید برای اطمینان از محرمانه بودن، یکپارچگی و در دسترس بودن برنامه ها و داده های ارزیابی شود. همچنین استانداردهای ارائه شده باید قوانینی را که سازمان باید به آنها پایبند باشد، پوشش دهد.

هزینه

مدل های قیمت گذاری و ساختارهای صدور لایسنس پلتفرم ها را مقایسه کنید. هزینه کلی مالکیت، همچنین هزینه های اضافی مانند آموزش، پشتیبانی و الزامات زیرساختی را در نظر بگیرید. خدمات ارائه شده توسط هر پلتفرم را در مقایسه با هزینه آن ارزیابی کنید و آن را با بودجه سازمان خود هماهنگ کنید.

هماهنگی با نیازهای خاص سازمان

ارزیابی کنید که هر پلتفرم چقدر با نیازهای توسعه ‌ی سازمان شما همخوانی دارد. برخی پلتفرم‌ها ممکن است برای انواع خاصی از برنامه‌ ها، معماری ‌ها یا روش ‌های توسعه مناسب ‌تر باشند. نیازهای منحصر به فرد سازمان خود را در نظر بگیرید و پلتفرمی را انتخاب کنید که به بهترین وجه این نیازها را برطرف کند.

پشتیبانی و مستندات

سطح پشتیبانی ارائه شده توسط فروشنده پلتفرم را در نظر بگیرید. به دنبال پلتفرم هایی با پشتیبانی قوی از جمله پاسخ های به موقع به پرسش ها، دسترسی به پایگاه های دانش و اجتماع های فعال توسعه دهندگان، بگردید. مستندات جامع و آموزش ها نیز منابع ارزشمندی هستند که می توانند در رفع مشکلات و بهره گیری بیشتر از قابلیت های پلتفرم کمک کنند.

نظرات و انتقادات کاربران

نظرات و بازخورد سازمان هایی که از پلتفرم استفاده می کنند را بررسی کنید. این نتایج می تواند بینش ارزشمندی را در مورد تجربیات واقعی سایر توسعه دهندگان و سازمان ها ارائه دهد. برای به دست آوردن یک دیدگاه متعادل نظرات مثبت و منفی را در کنار هم در نظر بگیرید.

نتیجه

انتخاب صحیح پلتفرم توسعه ‌دهنده داخلی امری بسیار مهم در افزایش بهره ‌وری و کارایی تیم‌های توسعه نرم ‌افزاری است. پلتفرم‌های معرفی شده در این راهنمای جامع، مجموعه ‌ای از ویژگی‌ها، قابلیت‌ ها و مزایا را ارائه می ‌دهند که به نیازهای متنوع سازمان ‌ها پاسخ می دهند. با ارزیابی نقاط قوت، ضعف‌ها و ویژگی‌های منحصر به ‌فرد هر پلتفرم، سازمان‌ها می ‌توانند انتخاب آگاهانه ای داشته باشند که با نیازهای خاص آن ها هماهنگ باشد. با بهره گیری از پلتفرم‌ های توسعه ‌دهنده داخلی از توانمندی کامل تیم‌های توسعه ‌ی خود بهره مند شوید.

اگر مایلید در مورد پلتفرم های توسعه دهنده داخلی بیشتر بدانید، پیشنهاد می کنم مقاله ی زیر را مطالعه بفرمایید:

پلتفرم‌ های  توسعه‌ دهنده داخلی باعث شتاب دهی در نوآوری می شود 

مقایسه پلتفرم و پورتال توسعه دهنده داخلی

مقایسه پلتفرم و پورتال توسعه دهنده داخلی

در سال های اخیر دو اصطلاح  “پلتفرم توسعه دهنده داخلی ” (IDP) و “پورتال توسعه دهنده داخلی ”  در دنیای توسعه نرم افزار رایج شده اند. این اصطلاحات اغلب به جای یکدیگر استفاده می شوند و منجر به سردرگمی می شوند. در این مقاله هدف ما مقایسه پلتفرم و پورتال توسعه دهنده داخلی و  برجسته کردن اهمیت آنها در مهندسی نرم افزار مدرن است.

پلتفرم توسعه دهنده  داخلی  چیست؟

IDP به عنوان ستون فقرات یک تیم مهندسی عمل می کند و یک جعبه ابزار برای ساخت، تست و استقرار برنامه ها ارائه می دهد. هدف آن به حداقل رساندن پیچیدگی ها و سرعت بخشیدن به چرخه عمر توسعه نرم افزار (SDLC) است.

ویژگی های یک پلتفرم توسعه دهنده داخلی

معرفی چند پلتفرم توسعه دهنده داخلی 

  • Qovery: با ارائه مسیرهای هموار و آسان به تولید و تست نرم افزار کمک می کند و با ارائه محیط های پویا و بینش های عملی باعث بهبود نرم افزار می شود.
  • Coherence: در یکپارچه سازی سیستم های مختلف در یک پلتفرم واحد تخصص دارد.
  • Appvia: بر خودکار سازی فن آوری های بومی ابر تمرکز دارد.

پورتال توسعه دهنده داخلی چیست؟

پورتال  توسعه دهنده داخلی به عنوان رابط کاربری یا front-end  برای پلتفرم داخلی  توسعه دهنده (IDP) عمل می کند. این پورتال اجازه می دهد تا توسعه دهندگان با ابزارهایی که IDP فراهم می کند ارتباط برقرار کنند.

ویژگی های یک پلتفرم توسعه دهنده داخلی

 معرفی چند پورتال توسعه دهنده  داخلی 

  • Backstage: یک پورتال منبع باز است که ابزار، خدمات و مستندات زیرساخت را متمرکز می کند.
  • Port: یک رویکرد بدون کد برای ایجاد رابط توسعه دهنده سفارشی شده در فرآیند توسعه نرم افزار ارائه می دهد.
  • Cortex: بینش مبتنی بر داده را برای پشتیبانی بهتر از تصمیمات مهندسی فراهم می کند.

ارتباط بین پلتفرم و پورتال توسعه دهنده داخلی 

پورتال توسعه دهنده داخلی به عنوان رابط کاربری پلتفرم توسعه دهنده داخلی عمل می کند و به توسعه دهندگان امکان انجام عملیات سلف سرویس و دید کلی نسبت به زیرساخت را می دهد. پورتال اغلب به یک API پلتفرم تکامل می یابد و یک رابط کاربری یکپارچه برای تعاملات مختلف ارائه می دهد.

ویژگی هاپورتال توسعه دهنده داخلی پلتفرم توسعه دهنده داخلی 

هدف اولیه

 

به عنوان یک رابط برای پلتفرم عمل می کند و تجربه بهتری را برای کاربر فراهم می کند.

چرخه عمر توسعه نرم افزار را ساده و خودکار می کند.

 

استفاده کنندگانتوسعه دهندگان، DevOps، تیم های عملیاتیتوسعه دهندگان، DevOps، مهندسان پلتفرم

ویژگی های کلیدی

 

ویژگی های UI/UX، کاتالوگ نرم افزار، اقدامات سلف سرویس

زیرساخت های خودکار، خطوط لوله CI/CD، مدیریت منابع

 

تعامل کاربراز طریق یک رابط گرافیکیاز طریق API ها و دستورات CLI

ادغام

 

به‌ صورت آزاد، می‌ تواند در بالای یک پلتفرم توسعه ‌دهنده داخلی لایه ‌بندی شودکاملاً با منابع و خدمات ابری زیرساخت یکپارچه شده است

شفافیت

 

دید و کنترل بهتری بر زیرساخت ها ارائه می دهددید محدودی را به زیرساخت های زیربنایی ارائه می دهد

سفارشی سازی

 

محدود به سفارشی سازی UI/UXسطح بالایی از سفارشی سازی از نظر زیرساخت
قابلیت های سلف سرویسمتوسط؛ توسط رابط کاربری هدایت می شود، اما ممکن است برای ویژگی های جدید به پشتیبانی داخلی نیاز داشته باشدبالا؛ زیرساخت های خودکار به توسعه دهندگان اجازه می دهد تا با حداقل تداخل مستقر شوند
بررسی های کیفیت و انطباقمعمولاً به مداخله دستی یا ابزار اضافی نیاز داردبه طور کلی خودکار و در پلتفرم تعبیه شده است

مقیاس

 

بسته به پلتفرم داخلی که روی آن لایه بندی شده است، ممکن است به ملاحظات مقیاس بندی نیاز داشته باشد

مطابق با نیازهای سازمان ساخته شده است

 

مثال ها

 

Backstage, Port, CortexQovery، Coherence، Appvia

 

نتیجه

یک پورتال توسعه دهنده داخلی،  پلتفرم  توسعه دهنده داخلی را تکمیل و تقویت می کند. در حالی که پلتفرم  توسعه دهنده داخلی به عنوان موتور داخلی عمل می کند و مسیرهای هموار و ساده برای تولید و بینش های عملی را ارائه می دهد،  پورتال توسعه دهنده داخلی  به عنوان رابط کاربری  و front-end عمل می کند و تعامل را تسهیل می کند و یک دید کلی به فرآیند توسعه ارائه می دهد.  هر دوی آن ها در کنار هم، باعث بهره وری در فرآیندهای توسعه نرم افزار می شوند، استانداردهای کنترل کیفیت را حفظ می کنند و فرآیندهای توسعه نرم افزار را ساده می کنند.

برای آشنایی بیشتر در مورد پلتفرم توسعه دهنده داخلی و پورتال توسعه دهنده داخلی می توانید مطالب زیر را مطالعه بفرمایید:

پلتفرم توسعه دهنده داخلی 

پورتال توسعه دهنده داخلی 

ذخیره اطلاعات در DNA

ذخیره اطلاعات در DNA

ذخیره اطلاعات در DNA به عنوان یک رویکرد نوآورانه برای ذخیره سازی داده‌ها از سوی برخی محققان و شرکت‌ها مطرح شده است. DNA به عنوان یک مولکول بسیار پایدار و با ظرفیت ذخیره سازی بالا شناخته می‌شود و این خصوصیت‌ها آن را به یک گزینه جذاب برای ذخیره سازی داده‌ها تبدیل کرده است.

با استفاده از تکنولوژی‌های مولکولی و بیوتکنولوژی، اطلاعات مختلف می‌توانند به صورت دیجیتال به داده‌های DNA تبدیل شوند و بر روی مولکول DNA ذخیره شوند.  ذخیره اطلاعات در DNA می‌تواند به عنوان یک رویکرد برای ذخیره سازی داده‌های بزرگ و برای مدت زمان طولانی مورد استفاده قرار گیرد. 

از آنجایی که نرخ ایجاد داده‌ ها در سراسر جهان از میزان فضای ذخیره‌ سازی موجود پیشی خواهد گرفت، پژوهشگران به ایده ذخیره‌ سازی اطلاعات در رشته‌ های DNA علاقه ‌مند شده‌اند. ذخیره‌  اطلاعات در دی ان ای یک پروژه بسیار هیجان ‌انگیز است که پتانسیل بزرگی برای حفظ داده‌ ها به صورت فشرده و بلند مدت دارد.

DNA، مولکولی که مسئول کد گذاری اطلاعات ژنتیکی در ارگانیسم ‌های زنده است، در حال حاضر به عنوان یک محیط ذخیره‌ سازی برای داده‌ های دیجیتال مورد بررسی قرار می ‌گیرد. ذخیره سازی اطلاعات در DNA از رشته‌های مصنوعی DNA تشکیل شده است که بدون چیدمان فیزیکی خاصی قرار دارند و برخلاف  HDD  و SSD  ، ساختار فیزیکی ثابتی ندارد. این ماده مولکولی انعطاف ‌پذیر به دلیل چگالی ذخیره‌ سازی بالای خود پتانسیل زیادی به عنوان یک محیط ذخیره ‌سازی دارد ، اما استفاده عملی از آن به دلیل هزینه‌های بالا و زمان‌های خواندن و نوشتن بسیار کند، محدود شده است.

دستگاه ذخیره‌ سازی به اندازه کارت اعتباری

استارتاپ فرانسوی   Biomemory ، دستگاه ذخیره‌ سازی به اندازه کارت اعتباری را معرفی کرده است که از DNA  برای کد گذاری یک کیلوبایت اطلاعات متنی استفاده می ‌کند. DNA  فوق العاده متراکم است، در طول زمان پایدار است و به حداقل انرژی نیاز دارد. Biomemory حداقل طول عمر ۱۵۰ سال را تخمین می زند که به مراتب بیشتر از روش‌های ذخیره‌ سازی دیجیتال کنونی است. هر کارت به قیمت ۱۰۰۰ دلار به فروش می ‌رسد و معادل یک ایمیل کوتاه را ذخیره می ‌کند.

چالش‌ها و نوآوری‌های ذخیره اطلاعات در DNA

 در حالی که DNA چگالی ذخیره‌ سازی بالایی دارد، استفاده عملی از آن به دلیل هزینه‌های بالا و زمان خواندن/نوشتن کند محدود شده است.

پژوهشگران توانسته اند متن، آهنگ، ویدئوها و حتی بدافزار را در رشته‌ های مصنوعی DNA کدگذاری کنند.

 مشکل اصلی با DNA به عنوان یک محیط ذخیره‌ سازی این است که برای ذخیره ‌سازی داده ‌های انسان ‌ساخته شده است نه عکس‌ ها و ویدئو ها. برای حل این مشکل، یک روش جدید برای راه ‌اندازی DNA  برای اهداف ذخیره‌ سازی توسعه داده اند.

این روش به دو بخش تقسیم می ‌شوند:

  1. بخش صفر (Sector Zero): شامل اطلاعات ضروری برای شناسایی فروشنده ‌ای است که DNA را ساخته و CODEC روش تبدیل داده‌های DNA به داده‌های دیجیتال و برعکس.
  2. بخش یک (Sector One): شامل متادیتا است و برای خواندن داده‌های واقعی ذخیره ‌شده در DNA طراحی شده است.

موسسه Wyss تخمین می ‌زند که یک گرم DNA می ‌تواند حدود ۳۶ میلیون نسخه از فیلم “Avengers: Endgame”  را نگه دارد.

 چشم انداز آینده

تکنولوژی ذخیره سازی اطلاعات در DNA هنوز در مراحل ابتدایی خود قرار دارد و انجمن ذخیره‌ سازی داده‌ های  DNA، شامل شرکت‌ هایی مانند  Western Digital، نخستین استاندارد قابل قبول در صنعت را ارائه می ‌دهند. یک فرمت استاندارد برای خواندن و نوشتن داده‌ های DNA می ‌تواند باعث پذیرش ذخیره‌ سازی DNA شود.

 تکنولوژی ذخیره اطلاعات در DNA در حال حاضر وجود دارد و به نظر می ‌رسد می ‌توانید حتی ۱ کیلو بایت از ذخیره‌ سازی DNA را با هزینه ۱۱۰۰ دلار خریداری کنید.

DNA می تواند ذخیره سازی و پردازش داده ها را متحول کند و به طور بالقوه به عنوان یک پردازنده شبیه CPU عمل کند.

به طور خلاصه، ذخیره اطلاعات در DNA تکنولوژی آینده است و راه را برای عصر جدیدی از ذخیره  بی حد و حصر و مقرون به صرفه داده ها هموار می کند.

پلتفرم‌ توسعه‌ دهنده داخلی باعث شتاب دهی در نوآوری می شود

پلتفرم‌ توسعه‌ دهنده داخلی باعث شتاب دهی در نوآوری می شود

پلتفرم توسعه ‌دهنده داخلی  (Internal Developer Platform) مجموعه‌ ای از ابزارها و فناوری‌ ها است که به توسعه‌ دهندگان امکانات سلف سرویس برای ساخت، تست و استقرار برنامه‌ ها را فراهم می‌ کند.  IDPها می‌ توانند به بهبود بهره ‌وری توسعه‌ دهندگان، کاهش اصطکاک و ساده ‌سازی چرخه توسعه نرم‌ افزار کمک کنند. این یک جزء از مهندسی پلتفرم است که با تجمیع جنبه‌ های مختلف توسعه، وظایف روزانه تیم‌ های توسعه را موثرتر، ساده ‌تر و همکارانه ‌تر می‌ کند.

تیم‌ های توسعه ‌نرم ‌افزار باید تحول دیجیتال را بدون افزایش بودجه یا افزایش نیروی کار تسریع کنند . این موضوع باعث تمرکز قابل توجهی بر روی مهندسی پلتفرم شده است که به توسعه‌ دهندگان مجموعه ‌ای از ابزارها و کامپوننت های قابل استفاده مجدد را برای ایجاد نرم‌ افزار با کمترین تلاش دستی ارائه می ‌دهد.

 سازمان‌ها استفاده خود را از میکروسرویس‌ها، Kubernetes  و معماری‌های multi-cloud افزایش داده‌اند و این مسئله بار کاری مهندسان را افزایش داده است، زیرا این اکوسیستم‌ها پیچیدگی ایجاد می کنند، عناصر بیشتری را به پشته تکنولوژی اضافه می کنند و تعداد ابزارها و پلتفرم‌هایی که توسعه‌ دهندگان به آن‌ها نیاز دارند را افزایش می ‌دهند و آن ها را ملزم به پیکربندی انواع زیرساخت های مختلف می کند. در نتیجه، روند وقت ‌گیر و پیچیده ‌تری برای اعضای تیم ایجاد می شود.

یک پلتفرم توسعه ‌دهنده داخلی  (IDP) این چالش‌ها را رفع می ‌کند و به توسعه‌ دهندگان یک محیط یکپارچه ارائه می ‌دهد که از طریق آن می ‌توانند به ابزارها و قابلیت ‌های مورد نیاز برای استقرار کد‌های موجود و جدید دسترسی پیدا کنند و تمامی سرویس ها و کامپوننت هایی که مسئولیت آن‌ها را به عهده دارند، مدیریت کنند.

اهمیت پلتفرم توسعه دهنده داخلی 

امروزه سازمان‌های مدرن، به ویژه آن‌هایی که با چند تیم توسعه سروکار دارند، با چالش‌های متعددی روبرو هستند، از جمله مدیریت ابزارهای متنوع و تعیین شیوه‌های استاندارد بدون به خطر انداختن امنیت.

همانطور که مشتریان یک بانک در هنگام واریز وجه نیازی ندارند که به تمام مواردی که در لایه پشتیبانی انجام می ‌شود فکر کنند، یک پلتفرم توسعه ‌دهنده داخلی (IDP) یک پوشش را در اطراف زیرساخت‌های توسعه قرار می ‌دهد. توسعه‌ دهندگان می ‌توانند تمرکز خود را فقط بر روی نوشتن و تایید کد قرار دهند و نگران ساخت محیط ‌های استیجینگ و مقابله با فرآیندهای پیچیده استقرار نباشند. به عبارت دیگر، توسعه‌ دهندگان می ‌توانند بیشتر وقت خود را صرف ایجاد ویژگی ‌های جدید کنند و وقت کمتری را برای نوشتن اسکریپت‌ ها صرف کنند.

این رویکرد همچنین به توسعه‌ دهندگان کمک می ‌کند تا کیفیت و امنیت خدمات خود را بهبود بخشند، بدون این که وقت زیادی را برای تست صرف کنند. از طریق یک  IDP، به عنوان بخشی از یک پلتفرم مدرن تحویل نرم‌ افزار ، تیم‌ های مهندسی می ‌توانند فرآیندهای تست خودکار و بهترین روش‌ها را در پایپ لاین تحویل قرار دهند تا اطمینان حاصل شود که تمامی نسخه‌های جدید با معیارهای کلیدی عملکرد(KPI)  مطابقت دارند و قبل از ورود به محیط تولید ، موارد آسیب‌ پذیر از بین رفته اند. همچنین روحیه و اعتماد تیم توسعه‌ دهنده افزایش می یابد، زیرا می ‌توانند کد را سریع تر و با اطمینان بیشتری تولید کنند.

از آنجایی که با وجود پلتفرم توسعه ‌دهنده داخلی نیاز به آموزش و تسلط بر ابزارها و فرآیندهای کمتری است، ورود اعضای جدید تیم آسان ‌تر می‌ شود، همچنین توسعه‌ دهندگان می‌ توانند کد خود را راحت تر و سریع تر ایجاد ، تأیید، تست و ارتقاء دهند. با شناخت گسترده ‌تر این مزایا، Gartner  تخمین می‌ زند که تا سال ۲۰۲۵، ۷۵٪ از سازمان‌ ها ، پلتفرم‌ های توسعه ‌دهنده خودکار را ارائه خواهند داد تا تجربه توسعه‌ دهندگان را بهبود بخشند  و نوآوری در محصولات را شتاب دهند.

ویژگی های پلتفرم‌ توسعه ‌دهنده داخلی (IDP)

پلتفرم‌ توسعه ‌دهنده داخلی  (IDP) شامل ویژگی‌های متنوعی هستند، از جمله:

  • ایجاد و مدیریت محیط های توسعه سلف سرویس:  توسعه‌ دهندگان می‌توانند از IDP  برای ایجاد محیط‌ های توسعه جدید بر اساس تقاضا استفاده کنند، بدون نیاز به پشتیبانی IT در نتیجه در زمان توسعه‌ دهندگان صرفه‌ جویی می شود و تنش های کاری کم می شود.
  • ابزارها و گردش کاری توسعه استاندارد: IDP  می‌تواند به توسعه‌ دهندگان مجموعه استانداردی از ابزارها و گردش های کاری ارائه دهد. در نتیجه به بهبود کیفیت و پیوستگی توسعه کد کمک می کند.
  • ابزارهای اتوماسیون: IDP می ‌تواند بسیاری از وظایف تکراری مرتبط با توسعه نرم‌ افزار را اتوماتیک کند، مانند مرور کد، تست و پیاده‌ سازی. در نتیجه توسعه‌ دهندگان می توانند به کارهای خلاقانه ‌تر بپردازند.
  • ابزارهای همکاری: IDP  می‌ تواند به توسعه‌ دهندگان ابزارهایی برای همکاری با یکدیگر و تیم‌های دیگر، مانند مدیران محصول، طراحان و مهندسان  QA، ارائه دهد. در نتیجه به بهبود کارایی و کارآمدی فرآیند توسعه نرم‌ افزار کمک می کند.
ویژگی های پلتفرم داخلی توسعه دهنده

 جذب توسعه‌ دهندگان

در حالی که  تنها ۱۸ ماه از ایجاد IDP‌ها می گذرد، انتظارات توسعه‌ دهندگان از آن‌ ها به شدت افزایش یافته است. توسعه‌ دهندگان به تجربه‌ ای کاملاً پویا و سلف سرویس نیاز دارند تا بتوانند به سرعت و به راحتی ابزارها و قابلیت ‌های مورد نیاز برای استقرار کد خود را پیدا کنند و پروژه‌ی بعدی را شروع کنند. بنابراین، تیم‌ های مهندسی پلتفرم باید اطمینان حاصل کنند که IDP آن‌ها شامل فهرستی از خدمات و مستنداتی است که در سازمان وجود دارد. این فهرست به آن‌ها کمک می‌کند تا بدون جستجوی گسترده‌ از قابلیت‌ های موجود بهره مند شوند و در جریان  توسعه پروژه قرار بگیرند، بدون این که منتظر پشتیبانی تیم دیگری باشند.

یک پلتفرم توسعه ‌دهنده داخلی  (IDP) همچنین باید امکان اتوماسیون فرآیندهای ساده را فراهم کند، مانند ایجاد یک محیط پیش ‌تولید جدید و ارائه قالب‌ های نرم‌ افزاری که نیاز به ایجاد تیکت برای فرآیندهای تکرار پذیر مانند اجرای تست‌ ها را از بین ببرد. این قابلیت‌ ها با استفاده از امتیازهای عملکردی که به توسعه‌ دهندگان اجازه می ‌دهد کیفیت سرویس های خود را در مقایسه با  KPI‌های تعیین ‌شده اندازه ‌گیری کنند، تقویت می شوند. این امکان به توسعه‌ دهندگان کمک می ‌کند تا به سرعت هر مشکل عملکردی یا آسیب ‌پذیری احتمالی را شناسایی کنند.

تیم‌ های مهندسی پلتفرم باید به این نکته توجه کنند که توسعه ‌دهندگان اغلب ابزارها و فرآیندهایی که به آن‌ ها عادت دارند را ترجیح می دهند. بنابراین، مهم است که یک IDP به طور یکپارچه در زنجیره‌ی ابزارهای توسعه‌ دهندگان ادغام شود. سازمان‌ها نیز برای تامین امنیت باید دسترسی توسعه‌ دهندگان را به قابلیت ها و داده‌ هایی که برای تکمیل کار خود نیاز دارند، محدود کنند.

مزایای پلتفرم‌ توسعه ‌دهنده داخلی (IDP)

  • IDP پلی بین توسعه و عملیات

 DevOps، بر هماهنگی بین توسعه و عملیات تأکید دارد.  IDP محیطی را ایجاد می‌ کند که در آن نرم‌ افزار می ‌تواند به صورت هماهنگ توسعه داده شود، تست و پیاده‌سازی شود و اصول DevOps  را در برگیرد.

یک پلتفرمIDP  مناسب به تمامی موارد امنیت، رعایت مقررات، قابلیت‌های ادغام و مجموعه ابزارهای به روز می‌ پردازد. همانطور که سازمان‌ها در مسیر تبدیل دیجیتال قدم می ‌گذارند، IDP  به عنوان یک همراه ضروری، راهنما و تسهیل کننده در این مسیر ظاهر می‌شود.

  • یکپارچه سازی

یکی از مزایای قابل توجه پلتفرم‌ های توسعه ‌دهنده داخلی  (IDP)، متمرکز سازی آن‌ها است. امروزه با وجود تعداد زیادی از ابزارها و پلتفرم های در دسترس ، ممکن است توسعه‌ دهندگان در انتخاب ابزارها و پلتفرم های مناسب سردرگم شوند. IDP این مشکل را با ارائه یک پلتفرم یکپارچه که ابزارها و خدمات ضروری را به همراه دارد حل می‌ کند. این یکپارچه سازی اطمینان می ‌دهد که بدون توجه به اندازه یا مکان تیم، هر توسعه ‌دهنده دسترسی یکنواختی به منابع مورد نیاز خود خواهد داشت. اما این مسئله فقط در مورد سهولت کار نیست؛ بلکه یک مساله راهبردی است. با داشتن یک مخزن واحد و یکپارچه از ابزارها و سرویس ها، سازمان‌ ها می‌ توانند اختلافات را کم کنند و به یک چرخه توسعه هماهنگ‌ تر و منسجم تر دست یابند.

  • قابلیت گسترش

یکی از ویژگی‌ های جذاب IDP‌های مدرن، قابلیت گسترش آن‌ ها است. همانطور که فناوری تکامل می یابد، ابزارها و سرویس هایی که توسعه‌ دهندگان به آن‌ها نیاز دارند نیز تغییر می کنند. یک پلتفرم توسعه ‌دهنده داخلی  قوی با توجه به آینده ساخته می‌ شود و قابلیت‌ های یکپارچه سازی بدون نقص را ارائه می ‌دهد. این به این معناست که هرگاه ابزارهای جدید ایجاد شوند یا نیازهای سازمان تغییر کند، IDP  قابل تطبیق است و تضمین می ‌کند که توسعه‌ دهندگان همیشه به منابع پیشرفته دسترسی داشته باشند. با فراهم کردن افزونه ‌ها و ادغام ‌های آسان، IDP‌ها اطمینان می‌ دهند که سازمان ‌ها با وجود تغییرات مداوم فناوری ، آماده و چابک  باقی می ‌مانند.

مزایای پلتفرم‌ های توسعه داخلی (IDP)

مواردی که برای پذیرش پلتفرم‌ توسعه ‌دهنده داخلی(IDP) باید در نظر گرفت

در ادامه به برخی از عواملی که هنگام پذیرش یک پلتفرم توسعه ‌دهنده داخلی  (IDP)، باید در نظر گرفته شوند، پرداخته ‌ایم:

  1. راه‌ حل ‌های امن و سازگار: اطمینان حاصل کنید که IDP مجموعه‌ ای از ابزارها و کامپوننت های تأیید شده را ارائه می ‌دهد که برای حمایت از توسعه‌ دهندگان توسط تیم‌های عملیاتی ضروری است. این IDP   باید متمرکز و منسجم باشد و با استانداردهای صنعتی در زمینه امنیت و حاکمیت هماهنگ باشد.
  2. تجربه توسعه‌ دهنده: یک IDP  پیشرو علاوه بر ارائه ابزارها باید توسعه‌ دهندگان را توانمند ‌کند، منابع یادگیری موجود را تقویت کند و به جامعه از طریق به اشتراک‌گذاری دانش کمک ‌کند.
  3. خود مدیریتی و نگهداری: ارزیابی کنید که IDP چگونه خود مدیریتی را برای تیم‌ ها  تسهیل می ‌کند و آن‌ها را قادر می ‌سازد سرویس ‌ها و برنامه ‌های نرم‌ افزاری را بر بستر ابر ایجاد کنند.
  4. پشتیبانی و به‌ روز رسانی‌ ها: اطمینان حاصل کنید که ارائه‌ دهنده IDP به صورت مداوم خدمات پشتیبانی را ارائه می دهد ، به ویژه زمانی که تیم ها درگیر رفع بحرانی باگ ها یا افزودن ویژگی‌های جدید هستند. این پلتفرم باید یک هاب باشد تا تیم‌ها به آخرین نسخه‌های ابزارها، مستندات معماری و منابع مهم دسترسی داشته باشند.
  5. پتانسیل ادغام و یکپارچه سازی: بررسی کنید که آیاIDP  از ادغام آسان ابزارها و خدمات جدید پشتیبانی می ‌کند یا خیر. توسعه پذیری اهمیت دارد و این پلتفرم باید محیط یکپارچه ‌ای را فراهم کند که منابع، استانداردها و نقش ‌آفرینان مختلف را در فرآیند توسعه به هم متصل کند.
چالش های پلتفرم داخلی توسعه دهنده

شروع کار با یک پلتفرم توسعه ‌دهنده داخلی

پیاده سازی IDP یک حرکت استراتژیک است که نیاز به برنامه ریزی و اجرای دقیق دارد. در اینجا یک راهنمای گام به گام برای شروع   را شرح می دهیم :

  1. ارزیابی نیازها: با ارزیابی نیازهای توسعه سازمان خود شروع کنید. عواملی مانند اندازه تیم ، پیچیدگی برنامه های و پشته تکنولوژی موجود خود را در نظر بگیرید. این ارزیابی شما را در انتخاب راه حل IDP راهنمایی خواهد کرد.
  2. انتخاب IDP درست: راه حل های مختلف IDP مانند  وجود دارد که هر کدام دارای مجموعه ای از ویژگی ها و قابلیت های منحصر به فرد هستند. IDP را انتخاب کنید که با اهداف و الزامات فنی سازمان شما هماهنگ باشد. عوامل کلیدی که باید در نظر بگیرید شامل توسعه پذیری، قابلیت های ادغام و سهولت استفاده است.
  3. راه اندازی اولیه: هنگامی که یک IDP را انتخاب کردید، وقت آن است که پلتفرم را راه اندازی کنید. این راه اندازی شامل پیکره بندی نقش های کاربر و مجوزها و ادغام آنها با ابزارها و زیرساخت های توسعه موجود است. اطمینان حاصل کنید که IDP با پشته فناوری موجود شما به صورت یکپارچه ادغام شود.
  4. آموزش کارکنان: تیم های توسعه خود را در مورد نحوه استفاده موثر از IDP آموزش دهید. اطمینان حاصل کنید که کارکنان از ویژگی های پلتفرم برای ساده سازی گردش کار خود استفاده می کنند. یک فرآیند ساختار یافته برای پذیرش موفقیت آمیز IDP بسیار مهم است.
  5. سفارشی سازی: IDP را با توجه به نیازهای خاص سازمان و متناسب با فرآیندهای توسعه و بهترین شیوه های خود تنظیم و سفارشی کنید. این مرحله برای به حداکثر رساندن مزایای پلتفرم و اطمینان از اینکه با نیازهای منحصر به فرد شما هماهنگ است، بسیار مهم است.
  6. استقرار: IDP را به تدریج اجرا کنید و با یک پروژه آزمایشی یا یک تیم کوچک شروع کنید. نظارت بر عملکرد آن و جمع آوری بازخورد از کاربران برای پیشرفت ضروری است. این رویکرد مرحله ای، اختلالات را به حداقل می رساند و به شما اجازه می دهد تا پلتفرم را تنظیم کنید.
  7. توسعه: همانطور که سازمان شما اعتماد لازم نسبت به IDP را به دست می آورد، استفاده از آن را در تیم های توسعه خود گسترش دهید. به طور مداوم تاثیر آن را ارزیابی کنید و در صورت لزوم تنظیمات را انجام دهید. توسعه پذیری IDP یک عامل کلیدی در تامین نیازهای توسعه رو به رشد شما است.

نتیجه‌ گیری

مهندسی پلتفرم یک رویکرد فناوری در حال ظهور است که هدف آن افزایش سرعت تحویل برنامه‌ها و بهبود نرخ تولید است. این رویکرد بر بهبود تجربه توسعه‌ دهنده و بهره‌ وری تمرکز دارد و با ارائه قابلیت‌های سلف سرویس به همراه عملیات زیرساخت‌های خودکار، توجه بسیاری را به خود جلب کرده است.

پلتفرم‌ توسعه ‌دهنده داخلی در نحوه‌ ی رویکرد سازمان ‌ها به توسعه نرم‌ افزار تغییر اساسی داده اند. با قابلیت متمرکز ‌سازی، گستردگی و ارائه یک مجموعه ابزار استاندارد، IDP  در حال تبدیل شدن به یک نیاز ضروری است. همانطور که سازمان‌ ها در دنیای دیجیتال پیشرفت می کنند، انتخاب مناسب  IDP  می ‌تواند سازمان ها را به سمت نوآوری هدایت کند. IDP فقط انتخاب یک تکنولوژی نیست؛ بلکه یک حرکت استراتژیک برای بهینه سازی فرایندهای توسعه است. با ارزیابی نیازهای خود، انتخاب پلت فرم مناسب و سفارشی کردن آن برای تناسب با سازمان خود شروع کنید. چالش ها را به عنوان فرصت هایی برای رشد در اغوش بگیرید و همیشه به بهترین شیوه ها توجه کنید.

با استفاده از قدرت پلتفرم های توسعه ‌دهنده داخلی ، می توانید سازمان خود را به سمت آینده ای سوق دهید که در آن توسعه نرم افزار نه تنها کارآمد بلکه نیروی محرکه نوآوری و موفقیت است.

اگر به دنبال ایجاد یا توسعه IDP  خود هستید، ما کمکتان  می کنیم. با ما تماس بگیرید تا با مشاوره ی ما استراتژی پلتفرم توسعه ‌دهنده داخلی  خود را ارتقا دهید و تیم های توسعه خود را رشد دهید.

اگر مایل هستید با پلتفرم های توسعه ‌دهنده داخلی  بیشتر آشنا شوید ، مقاله ی زیر را  مطالعه بفرمائید :

پلتفرم توسعه دهنده داخلی