آموزش فناوری اطلاعات

پورتال توسعه دهنده داخلی

توسط خالقی نیا | اردیبهشت ۱۰, ۱۴۰۳ | آموزش فناوری اطلاعات, مهندسی نرم افزار1

پورتال توسعه دهنده داخلی یک سامانه است که برای توسعه دهندگان داخلی یک سازمان یا شرکت ایجاد شده است. این پورتال معمولاً شامل اطلاعات، منابع، ابزار و دسترسی به سیستم‌ های مورد نیاز برای توسعه نرم افزار و تست نرم افزارهای داخلی است. توسعه دهندگان می‌ توانند از این پورتال برای به اشتراک گذاری اطلاعات، همکاری و ارتباط با یکدیگر استفاده کنند و به روز رسانی‌ ها و تغییرات در نرم افزارها و پروژه‌ های خود دسترسی داشته باشند. این پورتال به توسعه دهندگان کمک می‌ کند تا بهترین نرم افزارها و پروژه‌ ها را ایجاد و مدیریت کنند و بهبود های لازم را اعمال کنند.

با وجود نرم افزار های پیچیده و متنوع، توسعه دهندگان تمایل دارند سرعت چرخه های توسعه نرم افزار را افزایش دهند. بنابراین پورتال توسعه دهنده داخلی به طور فزاینده ای مورد استفاده قرار گرفته اند . پورتال توسعه دهنده داخلی به عنوان یک مرکز متمرکز برای بسیاری از منابع، ابزار ها و API هایی که توسعه دهندگان در طول چرخه عمر توسعه نرم افزار نیاز دارند، عمل می کند. این پورتال ها دارای ویژگی هایی مانند کاتالوگ خدمات هستند که تمام سرویس های داخلی و API ها را فهرست و مستند می کند. از طریق این پورتال‌ ها، توسعه ‌دهندگان به میکروسرویس‌ ها و ابزارهای موجود در اکوسیستم خود دسترسی دارند و می ‌توانند برنامه‌ نویسی، تحویل نرم ‌افزار و به اشتراک گذاری دانش را به بهترین نحو تجربه کنند . این پورتال ‌ها به سرعت در شرکت ‌های نرم ‌افزاری مورد توجه قرار می‌ گیرند، زیرا به دنبال بهبود تجربه توسعه ‌دهنده‌ ها و در نتیجه کارایی بهتر هستند.

علاوه بر این، این پورتال ها معمولا با سیستم عامل های دیگر مانند GitHub، GitLab، Jira و Qovery به آسانی ادغام می شوند و این ویژگی، پورتال های توسعه دهنده داخلی را به یک کامپوننت ضروری در هر محیط DevOps تبدیل کرده است.

یک پورتال توسعه دهنده داخلی چه کاری انجام می دهد؟

یک پورتال توسعه دهنده داخلی عموماً انجام کارهای زیر را بر عهده دارد:

ارائه منابع و اطلاعات: این پورتال ها ابزارها، مستندات، آموزش ها و منابع دیگری را برای توسعه دهندگان فراهم می کنند تا آنها بتوانند بهترین شیوه ها و روش ها را برای توسعه نرم افزارهای خود استفاده کنند.
ارتباط با جامعه توسعه دهندگان: این پورتال ها به توسعه دهندگان اجازه می دهند که با یکدیگر ارتباط برقرار کنند، تجربیات خود را به اشتراک بگذارند و از دیگران یاد بگیرند.
ارائه ابزارهای توسعه: این پورتال ها ابزارهای مختلفی را برای توسعه نرم افزارها و برنامه ها ارائه می دهند تا توسعه دهندگان بتوانند بهترین ابزار برای کار خود را انتخاب کنند.

در این مقاله ۱۰ پورتال توسعه دهنده داخلی که بیشترین تقاضا را داشته اند ، معرفی می کنیم.

۱۰ تا از بهترین پورتال های توسعه دهنده داخلی در سال ۲۰۲۴

Backstage

Backstage محیط توسعه ی یکپارچه ای را ارائه می دهد. این یکپارچگی شامل کاتالوگ دقیق خدمات ، تنوع ابزار و مستندات جامع است که همگی در یک پورتال گنجانده شده اند. یکی از ویژگی های برجسته Backstage ، معماری پلاگین های آن است که به تیم ها اجازه می دهد پورتال را متناسب با نیاز های خاص خود تنظیم کنند. Backstage همچنین با سیستم عامل های محبوب مانند GitHub و GitLab به آسانی ادغام می شود.

Port

Port به عنوان یک رابط متمرکز برای مدیریت برنامه ها و زیرساخت ها توسط تیم های DevOps، عمل می کند. داشبورد های قابل تنظیم به شما اجازه می دهند روی معیار هایی که بیشترین اهمیت را برای تیم شما دارند، تمرکز کنید. با کنترل دسترسی مبتنی بر نقش و یکپارچه سازی داخلی، port به خوبی در اکوسیستم هایی که شامل GitHub و Jira هستند، یکپارچه می شود.

Cortex

Cortex یک پورتال تخصصی در زمینه ی مدیریت API و هماهنگی سرویس ها و خدمات است. یک کاتالوگ سرویس دهی که به خوبی سازماندهی شده است، کار تیم ها را برای پیدا کردن سرویس داخلی مورد نیاز خود آسان تر می کند. Cortex همچنین به طور بومی با GitLab ادغام می شود و مدیریت کد منبع را بهبود می بخشد.

Rely

Rely یک رابط کاربری شگفت ‌آور به همراه قابلیت‌ های پشتیبانی قدرتمند مانند تست خودکار و نظارت در زمان واقعی ارائه می ‌دهد. این پورتال ادغام یکپارچه با پلتفرم‌ هایی مانند Qovery را فراهم می ‌کند و تجربه یکپارچه DevOps را ایجاد می ‌کند.

Configure8

Configure8 بسیار انعطاف پذیر است و دارای یک رابط پورتال کاملا قابل تنظیم است که برای پاسخگویی به نیاز های منحصر به فرد تیم های توسعه طراحی شده است. این پلتفرم اطلاعات مرتبط با برنامه‌ ها، خدمات، محیط‌ ها و ابزار های توسعه‌ دهندگان را سازماندهی می‌ کند و دارای کاتالوگ سرویس دهی گسترده شامل برنامه‌ ها، خدمات، لوله‌ های داده، وظایف یادگیری ماشین، محیط‌ ها و منابع ابری می باشد. ادغام آسان با پلتفرم هایی مانند GitHub، GitLab و Jira آن را به یک انتخاب همه کاره تبدیل کرده است.

Atlassian Compass

Atlassian Compass به دنبال ساده کردن مدیریت پروژه با یکپارچه سازی تمام ابزار ها و سرویس ها در یک پورتال واحد است. این پورتال به شما کمک می ‌کند تا اجزایی که تیم‌ های توسعه‌ دهندگان شما ایجاد می ‌کنند را پیگیری کنید. تمرکز قوی این پورتال بر همکاری و ادغام با سایر محصولات Atlassian مانند Jira ، این پورتال را به یک انتخاب قانع کننده برای تیم های موجود در اکوسیستم Atlassian تبدیل کرده است.

Cycloid

Cycloid یک ترکیب منحصر به فرد از ویژگی‌ هایی را ارائه می دهد که برای مدیریت زیرساخت و پیکربندی طراحی شده اند. استفاده از این پورتال ساده است و با گردش کار ساده به تیم‌ ها کمک می ‌کند کار ها را سریع ‌تر انجام دهند. ادغام با سیستم‌ های کنترل ورژن مانند Git، این پورتال را به یک راه‌حل کامل و جامع که تمام جنبه‌ های مورد نیاز را پوشش می ‌دهد ، تبدیل کرده است.

OpsLevel

OpsLevel یک رویکرد سرویس محور را به DevOps ارائه می دهد و به تیم ها اجازه می دهد سرویس ها را به جای سرور ها مدیریت کنند. این پلتفرم بر افزایش بهره وری توسعه دهندگان تمرکز دارد و ارتباط آسان با ابزار های محبوب DevOps را فراهم می کند.. این رویکرد بهبود قابلیت اطمینان، عملیات بهتر و انتشار های متداول‌ تر را ایجاد می ‌کند.

Harness

Harness پورتال توسعه دهنده داخلی است که به توسعه دهندگان امکان ایجاد، مدیریت و کاوش نرم‌ افزار را می ‌دهد. این پلتفرم به شما امکان می ‌دهد تا به سرعت اجزای نرم‌ افزاری جدید را ایجاد کنید و در عین حال با رعایت بهترین شیوه‌ های شرکت خود، نرم‌ افزار هایی که مالک آن‌ ها هستید را مدیریت کنید. این پورتال توسعه‌ دهندگان، با ارائه دیدگاهی متمرکز بر توسعه‌ دهندگان، اطلاعات مرتبطی مانند وضعیت سرویس‌ ها، استقرار ها و هشدار ها را به نمایش می ‌گذارد. همچنین، شما می ‌توانید در اکوسیستم نرم‌ افزاری داخلی شرکت خود کاوش کنید و مستندات فنی، رابط‌ های برنامه ‌نویسی (API) و سرویس‌ ها را کشف کنید که همه به بهبود همکاری کمک می ‌کنند.

Roadie

Roadie یک پلتفرم توسعه‌دهنده داخلی منبع باز می ‌باشد که بر اساس Backstage ساخته شده است و تمام ویژگی‌ ها و پلاگین‌ های اصلی Backstage را ارائه می ‌دهد. این پلتفرم به تیم‌ ها کمک می ‌کند تا با فرآیند نصب ساده ‌تر و مجموع های از پلاگین‌ ها و ادغام‌ های منتخب، به راحتی با یک پورتال توسعه‌ دهندگان داخلی اختصاصی شروع کنند. با استفاده از Roadie، می ‌توانید دارایی‌ های نرم‌ افزاری سازمان خود را سازماندهی کنید ، مالکیت را پیگیری کنید.

ویژگی های پورتال توسعه دهنده داخلی مناسب

هنگامی که می خواهید بهترین پورتال توسعه دهنده داخلی را برای سازمان خود انتخاب کنید، ارزیابی و مقایسه پورتال های برجسته بر اساس فاکتورهای مختلف ضروری است. برای تصمیم گیری آگاهانه جنبه های زیر را در نظر بگیرید:

مستندات و منابع غنی

پورتال‌ها باید مستندات، منابع، آموزش‌ های مفید و با کیفیت در مورد میکروسرویس‌ها، API‌ها، کتابخانه‌ها و ابزارهای موجود در سازمان فراهم کنند. این مستندات باید به توسعه ‌دهندگان کمک کنند تا به سرعت با اجزای مختلف سیستم آشنا شوند.

پشتیبانی از ابزارهای توسعه متنوع و محبوب

پورتال‌ها باید ابزارهای توسعه متنوع، کارآمد و محبوب را برای کمک به توسعه دهندگان در ایجاد و بهبود نرم‌ افزارها، ارائه دهند. ابزارهای محبوب عبارتند از: Git، Docker، Kubernetes و Jenkins.

ارتباط و پشتیبانی فنی

پورتال‌ها باید امکاناتی برای ارتباط و همکاری بین توسعه دهندگان و اشتراک تجربیات فراهم کنند. همچنین ارائه پشتیبانی فنی و راهنمایی به توسعه دهندگان برای حل مشکلات و سوالات فنی.

انعطاف‌ پذیری

پورتال‌ها باید قابلیت سفارشی‌ سازی و تنظیمات برای تطبیق با نیازهای ویژه سازمان و توسعه دهندگان را ارائه دهند.

گزارش ‌دهی و مانیتورینگ

پورتال‌ها باید امکان گزارش ‌دهی و مانیتورینگ عملکرد میکروسرویس‌ها و ابزارها را فراهم کنند. این اطلاعات به توسعه‌ دهندگان کمک می‌ کند تا مشکلات را به سرعت شناسایی و رفع کنند.

امنیت و مدیریت دسترسی

پورتال‌ها باید اقدامات امنیتی مناسب برای حفاظت از اطلاعات و کدهای توسعه دهندگان و همچنین مدیریت دسترسی‌ها را ارائه دهند. توسعه‌ دهندگان باید به منابع مورد نیاز خود دسترسی داشته باشند، اما به طور همزمان از دسترسی به منابع حساس جلوگیری شود.

امکان تست، انتشار و نسخه بندی

پورتال ‌ها باید امکان تست و انتشار و نسخه بندی نرم ‌افزارها را فراهم کنند. توسعه ‌دهندگان باید بتوانند به سرعت تغییرات خود را تست کنند و نرم‌افزار را منتشر کنند.

آپدیت و به ‌روزرسانی

پورتال‌ها باید به‌ روزرسانی ‌ها و آپدیت ‌های منظم برای ابزارها و منابع موجود در پورتال را ارائه دهند.

این ویژگی ‌ها می‌توانند به توسعه دهندگان کمک کنند تا بهترین شیوه‌ ها و ابزارها را برای توسعه نرم ‌افزارها خود استفاده کنند و فرایند توسعه را بهبود بخشند.

نتیجه

پورتال های توسعه دهنده داخلی به عنوان مراکز متمرکزی که طیف گسترده ای از ابزار ها، خدمات و API ها را ارائه می دهند، در توسعه نرم افزار مدرن ضروری هستند. ظرفیت های یکپارچه سازی و ادغام و کاتالوگ های خدمات گسترده، آن ها را به انتخاب های برتر توسعه دهندگان و متخصصان DevOps تبدیل می کند .

اگر مایلید در مورد تفاوت پلتفرم های توسعه دهنده داخلی و پورتالهای توسعه دهنده داخلی بیشتر بدانید، پیشنهاد می کنم مقاله ی زیر را مطالعه بفرمایید:

مقایسه پلتفرم توسعه دهنده داخلی و پورتال توسعه دهنده داخلی : تفاوت در چیست؟

مطالب مرتبط

پورتال توسعه دهنده داخلی

ادامه مطلب

پلتفرم توسعه دهنده داخلی

ادامه مطلب

چرخه عمر ERP

اگرچه نظریه‌ های مختلفی در مورد چرخه عمر ERP وجود دارد، اما Tingting Huang و Kazuhiko Yasuda ، ۲۶ مدل اصلی از مراحل چرخه عمر ERP را که توسط محققان مختلف معرفی شده است، انتخاب کرده اند که …

ادامه مطلب

« مطالب قدیمی تر

پلتفرم توسعه دهنده داخلی

توسط خالقی نیا | فروردین ۲۴, ۱۴۰۳ | آموزش فناوری اطلاعات, توسعه نرم افزار

پلتفرم توسعه دهنده داخلی (IDP) مجموعه ای جامع از ابزارها و فن آوری هایی است که با ارائه قابلیت های سلف سرویس برای وظایفی مانند پیکربندی، استقرار، تامین منابع و بازگشت به حال قبل، توسعه دهندگان را توانمند می کند. این پلتفرم به ابزارهای توسعه و گردش کار، ساختار یکپارچه می دهند و توسعه دهندگان به جای روبرو شدن با پیچیدگی های زیرساخت ها و فناوری اطلاعات، می توانند بر وظایف اصلی خود در توسعه نرم افزار تمرکز کنند. سازمان ها تلاش می کنند راه حل های کارآمدی را پیدا کنند که تحویل نرم افزار را تسریع کند و در نتیجه تقاضا برای پلتفرم های توسعه دهنده قوی در حال افزایش است. در این راهنمای جامع پلتفرم های توسعه دهنده داخلی برتر در سال ۲۰۲۴ را بررسی می کنیم و یک مرور کلی از ویژگی ها، عملکرد و مزایای آنها ارائه می دهیم. با به دست آوردن درک عمیق تر از این پلتفرم ها، سازمان ها می توانند تصمیمات آگاهانه ای بگیرند و در نتیجه گردش کار توسعه خود را بهینه کنند و راه را برای موفقیت بیشتر در زمینه های نرم افزاری خود هموار کنند.

یک پلتفرم توسعه دهنده داخلی چه کاری انجام می دهد؟

هدف اصلی IDP ساده سازی فرآیند توسعه نرم افزار و افزایش بهره وری توسعه دهندگان است. IDP با ارائه یک پلتفرم منسجم از ابزارها و فن آوری ها، توسعه دهندگان را قادر می سازد تا به جای درگیر شدن در چالش های مربوط به زیرساخت ها و مطابقت آنها با استانداردهای سازمان، بر ارائه ویژگی ها و راه حل های ارزشمند و نوآورانه به مشتریان خود تمرکز کنند.

پلتفرم های توسعه دهنده داخلی با ارائه یک محیط یکپارچه متناسب با نیازهای توسعه دهندگان، بار شناختی مرتبط با مدیریت ابزارها و سیستم های مختلف را کاهش می دهند و توسعه دهندگان می توانند از ایجاد مجدد چرخه توسعه نرم افزار برای هر پروژه جلوگیری کنند. مهندسی پلتفرم یک محیط یکپارچه از ابزارهای متداول را ایجاد می کند که توسعه دهندگان می توانند از آنها استفاده کنند و در نتایج کارآمدتری به مشتریان ارائه دهند. این پلتفرم با سرعت بخشیدن به زمان ورود به بازار و افزایش نوآوری، به نفع شرکت و مشتریان است.

۱۰ تا از بهترین پلتفرم های توسعه دهنده داخلی در سال ۲۰۲۴

Qovery

Qovery یک راه‌ حل نوآورانه برای ساخت پلتفرم های توسعه ‌دهنده داخلی است. این پلتفرم دارای مجموعه‌ ای از ویژگی‌ ها شامل ادغام بی نقص با ارائه‌ دهندگان اصلی ابر ، قابلیت شبیه سازی محیط ‌ها و همچنین ایجاد محیط‌ های جدید بر اساس درخواست‌ های pull، بهینه‌ سازی هوشمند هزینه و فعال ‌سازی خودکار است که تجربه کاربری و بهره وری در هزینه ها را بهبود می‌ بخشد. با Qovery، تیم‌ ها به راحتی می ‌توانند زیر ساخت‌ها را مدیریت کنند، برنامه ‌ها را توسعه ‌پذیر کنند و تحویل پیوسته را تضمین کنند. محیط کاربری کاربر پسند و مستندات جامع این پلتفرم، آن را برای توسعه‌ دهندگان با هر سطح تخصصی قابل دسترسی می ‌کند. Qovery با از بین بردن پیچیدگی های مدیریت زیرساخت ها ، سازمان ها را قادر می سازد تا بر وظایف اصلی خود در توسعه تمرکز کنند.

OpsLevel

OpsLevel یک رابط کاربری یکپارچه است که به توسعه دهندگان اجازه می دهد ابزار، خدمات و سیستم های خود را از یک مکان، مدیریت کنند و دید جامعی به سرویس ها، وابستگی های آنها، و سلامت کلی سیستم ارائه می دهد. OpsLevel تجزیه و تحلیل ارزشمندی را ارائه می دهد که به تیم ها کمک می کند تا آگاهانه تصمیم بگیرند و قابلیت اطمینان سیستم را تضمین کنند. OpsLevel با رابط کاربری قوی و قابلیت های نظارت بر سیستم، سازمان ها را قادر می سازد تا به طور موثر معماری های پیچیده را مدیریت کنند و کیفیت سرویس ها را افزایش دهند.

Humanitec

Humanitec یک پلتفرم توسعه دهنده داخلی است که بر روی ایجاد زیرساخت های سلف سرویس برای توسعه دهندگان تمرکز دارد. Humanitec یک داشبورد یکپارچه برای مدیریت برنامه ها، محیط ها و تنظیمات در مراحل مختلف چرخه عمر توسعه فراهم می کند. با Humanitec، توسعه دهندگان به راحتی می توانند زیرساخت های خود را تعریف و مستقر کنند و وابستگی به تیم های عملیاتی را کاهش دهند. سادگی و قابلیت های اتوماسیون این پلتفرم به سازمان ها اجازه می دهد تا چرخه های تحویل نرم افزار را سریع تر کنند و همکاری بین توسعه دهندگان و تیم های عملیاتی را بهبود بخشند.

Coherence

Coherence یک پلتفرم PaaS است که یک پلتفرم از چرخه کامل توسعه نرم افزار را فراهم می کند و امکان توسعه، تست و استقرار برنامه های وب full-stack را فراهم می کند و از چرخه عمر توسعه نرم افزار به طور کامل پشتیبانی می کند. همچنین قابلیت مدیریت پایگاه داده ها و سایر منابع ابر در انواع محیط ها را فراهم می کند (dev/Cloud IDE, staging/ephemeral branch previews, & production).

Mia Platform

Mia Platform یک مرکز توسعه دهنده است که چرخه عمر برنامه های Cloud-Native را مدیریت می کند و چرخه ی Dev و Ops را ساده می کند. همچنین یک بازار پر از کامپوننت های plug-and-play را برای سرعت بخشیدن به ساخت پلتفرم دیجیتال فراهم می کند. در میان محصولات آن، Mia-Platform Console یک سازنده پلتفرم است که فرآیندهای توسعه را صنعتی می کند، ایجاد معماری های مایکروسرویس را تسریع می کند و تجربه توسعه دهنده (DevX) را بهبود می بخشد.

Portainer

Portainer یک ابزار منبع باز است که به کاربران اجازه می دهد تا یک پورتال مدیریتی را راه اندازی، پیکربندی و اداره کنند . این ابزار به تیم ها کمک می کند تا با مهارت هایی که دارند، بیشترین بهره وری را از Kubernetes داشته باشند. با Portainer، شما می توانید هر Orchestrator (یک نرم‌افزار یا ابزار است که وظیفه مدیریت و کنترل منابع و فرآیندهای مختلف در یک سیستم پیچیده را بر عهده دارد) را، در cloud و یا در edge ، در یک رابط کاربری واحد مدیریت کنید.

Appvia

Appvia یک پلتفرم زیرساخت ابری سلف سرویس است که برای ساده سازی فرآیندهای تحویل نرم افزار طراحی شده است. Appvia مجموعه جامعی از ویژگی ها را ارائه می دهد، از جمله استقرار خودکار، مدیریت زیرساخت ها و ادغام با ارائه دهندگان اصلی ابر. Appvia به ارائه راه حل هایی اختصاص داده شده است که تحویل ابر عمومی را ساده و امن می کند. این راه حل سازمان ها را قادر می سازد تا با اطمینان به ابر پیش بروند و از راه حل هایی که Kubernetes را امن، مقرون به صرفه و توسعه پذیر می کند، استفاده کنند.

Argonaut

Argonaut یک پلتفرم استقرار سلف سرویس است که بر ساده سازی گردش کار پیچیده توسعه، تمرکز دارد. Argonaut در سال ۲۰۲۱ با ماموریت خودکار سازی گردش کار استقرار در ابر، تاسیس شد. Argonaut با قابلیت های سلف سرویس وظایفی مانند پیکربندی، استقرار و مدیریت برنامه، توسعه دهندگان را توانمند می کند. Argonaut.dev شامل ویژگی هایی مانند تست خودکار و یکپارچه سازی مداوم است و این یک انتخاب ارزشمند برای سازمان هایی است که به دنبال بهینه سازی فرآیندهای توسعه نرم افزار خود هستند.

Nullstone

Nullstone یک پلتفرم توسعه دهنده داخلی است که بر مدیریت زیرساخت های سلف سرویس تاکید دارد. Nullstone یک داشبورد یکپارچه برای مدیریت برنامه ها و محیط ها ارائه می دهد و چرخه عمر توسعه را ساده می کند. Nullstone.io شامل ویژگی های اتوماسیون و نظارت قوی است که سازمان ها را قادر می سازد تا به چرخه های تحویل سریع تر نرم افزار دست یابند و خدماتی با کیفیت بالا ارائه دهند . Nullstone همکاری بین تیم های توسعه و عملیات را افزایش می دهد و نوآوری و کارایی را در توسعه نرم افزار تسهیل می کند.

Mogenius

Mogenius یک پلتفرم توسعه دهنده داخلی است که برای سرعت بخشیدن به روند تحول دیجیتال برای شرکت ها طراحی شده است. بر خلاف بسیاری از پلتفرم های دیگر که تنها بر استقرار یا تست تمرکز می کنند، Mogenius مجموعه ای کامل از سرویس ها را ارائه می دهد که کل چرخه عمر توسعه نرم افزار را پوشش می دهد. از نمونه سازی سریع تا استقرار تولید در مقیاس کامل، هدف Mogenius ارائه یک مرکز کامل برای تمام نیازهای توسعه می باشد.

ویژگی های پلتفرم توسعه دهنده داخلی مناسب

هنگامی که می خواهید بهترین پلتفرم توسعه دهنده داخلی را برای سازمان خود انتخاب کنید، ارزیابی و مقایسه پلتفرم های برجسته بر اساس فاکتورهای مختلف ضروری است. برای تصمیم گیری آگاهانه جنبه های زیر را در نظر بگیرید:

توسعه پذیری

توسعه پذیری هر پلتفرم نشان دهنده توانایی آن پلتفرم برای پاسخگویی به تقاضای رو به رشد سازمان است. در نظر داشته باشید که آیا این پلتفرم می تواند رشد آینده سازمان شما را در خود جای دهد و از افزایش حجم کار بدون به خطر انداختن عملکرد پشتیبانی کند یا خیر.

قابلیت های ادغام و یکپارچه سازی

گزینه های ادغام ارائه شده توسط هر پلتفرم را بررسی کنید و در نظر بگیرید که با چه کیفیتی با ابزارها، فن آوری ها و زیرساخت های موجود شما ادغام می شود. به دنبال پلتفرم هایی باشید که ادغام یکپارچه و قابلیت همکاری را فراهم می کنند، زیرا یکپارچه سازی، فرآیند توسعه را ساده می کند و همکاری را افزایش می دهد.

سهولت استفاده

تجربه کاربر و رابط کاربری هر پلتفرم را ارزیابی کنید. یک پلتفرم کاربر پسند، زمان یادگیری را برای توسعه دهندگان کاهش می دهد و به آنها اجازه می دهد تا به سرعت با محیط جدید سازگار شوند. به دنبال پلتفرم‌ هایی با رابط کاربری قابل فهم، مستندات جامع و دارای ویژگی‌های مهم برای توسعه ‌دهندگان باشید تا برای کار با سیستم تجربه‌ ی آسانی را تضمین کنید.

امنیت و انطباق با قوانین

ویژگی های امنیتی و استانداردهای انطباق پشتیبانی شده توسط هر پلتفرم را بررسی کنید. حفاظت از داده ها، کنترل دسترسی و قابلیت های رمزگذاری باید برای اطمینان از محرمانه بودن، یکپارچگی و در دسترس بودن برنامه ها و داده های ارزیابی شود. همچنین استانداردهای ارائه شده باید قوانینی را که سازمان باید به آنها پایبند باشد، پوشش دهد.

هزینه

مدل های قیمت گذاری و ساختارهای صدور لایسنس پلتفرم ها را مقایسه کنید. هزینه کلی مالکیت، همچنین هزینه های اضافی مانند آموزش، پشتیبانی و الزامات زیرساختی را در نظر بگیرید. خدمات ارائه شده توسط هر پلتفرم را در مقایسه با هزینه آن ارزیابی کنید و آن را با بودجه سازمان خود هماهنگ کنید.

هماهنگی با نیازهای خاص سازمان

ارزیابی کنید که هر پلتفرم چقدر با نیازهای توسعه ‌ی سازمان شما همخوانی دارد. برخی پلتفرم‌ها ممکن است برای انواع خاصی از برنامه‌ ها، معماری ‌ها یا روش ‌های توسعه مناسب ‌تر باشند. نیازهای منحصر به فرد سازمان خود را در نظر بگیرید و پلتفرمی را انتخاب کنید که به بهترین وجه این نیازها را برطرف کند.

پشتیبانی و مستندات

سطح پشتیبانی ارائه شده توسط فروشنده پلتفرم را در نظر بگیرید. به دنبال پلتفرم هایی با پشتیبانی قوی از جمله پاسخ های به موقع به پرسش ها، دسترسی به پایگاه های دانش و اجتماع های فعال توسعه دهندگان، بگردید. مستندات جامع و آموزش ها نیز منابع ارزشمندی هستند که می توانند در رفع مشکلات و بهره گیری بیشتر از قابلیت های پلتفرم کمک کنند.

نظرات و انتقادات کاربران

نظرات و بازخورد سازمان هایی که از پلتفرم استفاده می کنند را بررسی کنید. این نتایج می تواند بینش ارزشمندی را در مورد تجربیات واقعی سایر توسعه دهندگان و سازمان ها ارائه دهد. برای به دست آوردن یک دیدگاه متعادل نظرات مثبت و منفی را در کنار هم در نظر بگیرید.

نتیجه

انتخاب صحیح پلتفرم توسعه ‌دهنده داخلی امری بسیار مهم در افزایش بهره ‌وری و کارایی تیم‌های توسعه نرم ‌افزاری است. پلتفرم‌های معرفی شده در این راهنمای جامع، مجموعه ‌ای از ویژگی‌ها، قابلیت‌ ها و مزایا را ارائه می ‌دهند که به نیازهای متنوع سازمان ‌ها پاسخ می دهند. با ارزیابی نقاط قوت، ضعف‌ها و ویژگی‌های منحصر به ‌فرد هر پلتفرم، سازمان‌ها می ‌توانند انتخاب آگاهانه ای داشته باشند که با نیازهای خاص آن ها هماهنگ باشد. با بهره گیری از پلتفرم‌ های توسعه ‌دهنده داخلی از توانمندی کامل تیم‌های توسعه ‌ی خود بهره مند شوید.

اگر مایلید در مورد پلتفرم های توسعه دهنده داخلی بیشتر بدانید، پیشنهاد می کنم مقاله ی زیر را مطالعه بفرمایید:

پلتفرم‌ های توسعه‌ دهنده داخلی باعث شتاب دهی در نوآوری می شود

مطالب مرتبط

چرخه عمر ERP

توسط خالقی نیا | اسفند ۲۵, ۱۴۰۲ | آموزش فناوری اطلاعات, توسعه نرم افزار, مهندسی نرم افزار1

چرخه عمر ERP چیست؟

مفهوم چرخه عمر ERP برای پیاده‌ سازی نرم افزار ERP (برنامه ‌ریزی منابع سازمانی)، به کار می رود. به طور ساده، چرخه عمر پیاده سازی ERP فرآیندی است که شامل چندین مرحله از فاز کشف و برنامه ‌ریزی تا راه ‌اندازی سیستم است. چرخه پیاده‌ سازی ERP ممکن است متفاوت باشد، اما معمولاً هشت مرحله هستند. مراحل پیاده‌ سازی ERP ممکن است به شکل زیر باشد:

انتخاب محصول ERP
برنامه ‌ریزی پروژه
تجزیه و تحلیل باگ ها
باز طراحی
تست
آموزش
پیاده سازی
نگهداری

بررسی مدل های چرخه عمر ERP

اگرچه نظریه‌ های مختلفی در مورد چرخه عمر ERP وجود دارد، اما Tingting Huang and Kazuhiko Yasuda ، بیست و شش مدل اصلی از مدل های چرخه عمر پیاده سازی ERP را که توسط محققان مختلف معرفی شده است، انتخاب کرده اند که شامل بررسی جامع مفهوم چرخه عمر ERP است.

فقط تصور کنید، ۲۶ مدل! هر یک از این مدل ها توصیف خود را از ERP دارند. در حال حاضر جای تعجب نیست که چرا شرکت ها پورتال ERP خود را به یک مدل خاص تنظیم می کنند. انتخاب نرم افزار ERP مناسب برای کسب و کار شما بسیار مهم است و مدل های چرخه پیاده سازی ERP می‌ تواند به شما در بهینه‌ سازی عملیات کسب و کار و کاهش هزینه ‌های غیر ضروری کمک کند.

مدل معرفی شده توسط Esteves Pastor and

در سال ۱۹۹۹،Esteves و Pastor برای اولین بار به چرخه عمر ERP اشاره کردند. آن ها چرخه عمر پیاده سازی ERP را به عنوان یک فریم ورک شش مرحله‌ای معرفی کردند و ابعادی را برای ارائه دیدگاه‌ های متمایز انتخاب کردند.

هر مرحله می‌تواند توسط چهار بعد تحلیل شود. آنها اشاره کردند که بیشتر محققان فقط بر روی سه مرحله اول تمرکز کرده‌اند، اما داشتن دید کلی نیز برای جلوگیری از مشکلات آینده مهم است. اهمیت فریم ورک چرخه عمر ERP، در “فاز بازنشستگی” است.

( فاز بازنشستگی در سیستم‌ های مدیریت منابع سازمانی (ERP) به معنای مرحله‌ای از چرخه‌ عمر یک سیستم ERP است که در آن سیستم مورد نظر از کار خارج می ‌شود و به عنوان یک مرحله‌ ی تغییر و تحول در زندگی سیستم در نظر گرفته می ‌شود. در این مرحله، سیستم قدیمی با یک سیستم جدید جایگزین می ‌شود.)

Esteves و Pastor نقشه تحقیقاتی از مسائل سیستم ERP ارائه دادند و سعی کردند توجه محققان را به جستجوی تأثیرات سیستم ERP در سازمان ‌ها جلب کنند.

چرخه عمر ERPمعرفی شده توسط Esteves Pastor and

مدل چرخه عمر ERP معرفی شده توسط Markus and Tanis

در سال ۲۰۰۰، Markus و Tanis یک مدل چهار مرحله‌ای شامل مراحل زیر را معرفی کردند:

طراحی : (Chartering) در این مرحله، تیم پروژه تشکیل می‌ شود و اهداف، نیازها و راهبردهای پروژه تعیین می‌ شوند.
پیاده سازی : (Project) در این مرحله، پیاده‌ سازی ERP آغاز می‌ شود. تغییر مدیریتی، تغییر فرهنگ سازمانی، حمایت مدیریت ارشد و به ‌روز رسانی فرآیندهای کسب ‌و کار از جمله عوامل مهم در این مرحله هستند.
ارزیابی : (Shakedown) در این مرحله، سیستم ERP به صورت عملی در سازمان استفاده می ‌شود. ارتباطات مؤثر، مدیریت پروژه و ارزیابی عملکرد از جمله عوامل مهم در این مرحله هستند.
به سوی بالا و جلو (Onward and Upward): در این مرحله، سیستم ERP به ‌طور کامل در سازمان پیاده ‌سازی می‌ شود و به بهره ‌برداری مستمر می‌ رسد. مدیریت پروژه، ارتباطات مؤثر و به ‌روز رسانی سیستم از جمله عوامل مهم در این مرحله هستند.

چرخه عمر ERPمعرفی شده توسط Markus and Tanis

مدل معرفی شده توسط Soh and Markus

بر اساس مطالعه دوازده شرکت، فریم ورک Soh and Markus(1995) برای تجربه سیستم های سازمانی با برخی تغییرات ارائه شد. Soh and Markus همچنین قصد داشتند یک چارچوب نظری برای تجزیه و تحلیل ارزش کسب و کار سیستم های سازمانی ارائه دهند. فازها، شرایط شروع، اهداف، برنامه ها و کیفیت اجرا عناصر اساسی این چارچوب هستند.

مدل معرفی شده توسط BREHM Markus and در سال ۲۰۰۰

پیش از این، چرخه عمر سنتی نرم افزار ، شامل فرآیند توسعه، پیاده سازی و نگهداری توسط یک شرکت برای استفاده داخلی آن بود. با این حال، امروزه بیشتر فرآیندهای توسعه توسط یک فروشنده نرم افزار انجام می شود.

با توجه انجام ناقص فعالیت های چرخه عمر توسط فروشندگان نرم افزار، محققان در سال ۲۰۰۰ به ساخت یک مدل چرخه عمر جدید از مدل SDLC (Life cycle Software Development) سنتی روی آوردند. آنها مدل “چرخه عمر نرم افزاری تقسیم شده” (divided software life cycle (DSLC)) را پیشنهاد کردند که شامل سه مرحله اصلی بود:

تکامل بسته ERP
توسعه اولیه و پذیرش بسته ERP
پیاده‌ سازی و استفاده از نرم افزار توسط سازمان و بازخورد به تولید کنندگان

مدل معرفی شده توسط Stefanou

در سال ۲۰۰۱، Stefanou به اهمیت ارزیابی و انتخاب فرآیند سیستم‌ های شرکتی اشاره کرد. ارزیابی ERP فعالیت چند وجهی و پیچیده‌ای است که شامل ارزیابی هزینه ‌ها و مزایای ERP و همچنین تأثیر سازمانی، فناوری و رفتاری در طول زمان است که باید در طول چرخه عمر ERP مد نظر قرار گیرد.

بر خلاف مدل خطی سنتی، این فریم ورک به صورت غیرخطی با دایره‌هایی فرضی است. روش Stefanou بر اهمیت مراحل قبل از پیاده‌ سازی و تفکر همه جانبه در مورد مزایا و هزینه ‌ها، در هر دو زمینه ی مالی و غیرمالی، در طول کل چرخه تأکید دارد.

مدل چرخه عمر پیاده سازی ERP معرفی شده توسط De Souza and Zwicker

یکی از مدل‌ های چرخه عمر ERP، حاصل تحقیقات De Souza و Zwicker در سال ۲۰۰۱ است. بر اساس مطالعات چند وجهی در هشت شرکت برزیلی، دو مدل متفاوت برای شرکت‌ های بزرگ و کوچک و متوسط (SME) بر اساس مدل قبلی آنها پیشنهاد شد. در سال ۲۰۰۹، آنها ویژگی‌های اصلی بسیاری از مدل‌ها را در یک مدل، شامل مراحلی که به درستی تعریف شده اند، گنجاندند.

بخش جالب آخرین مرحله است. مرحله آخر به مرحله بهره ‌برداری و مرحله مدیریت تقسیم شده است که به طور همزمان وجود دارند. علاوه بر این، هرگاه نیازهای جدیدی پدید آید، مرحله آخر به مرحله پیاده‌ سازی بازخورد می‌دهد. به دلیل تغییرات در محیط کسب و کار، نیازهای کاربری جدید یا مشکلاتی در مرحله‌ ی استفاده از سیستم به وجود می ‌آید.

سیستم باید به طور مداوم بهبود یابد و تغییرات مورد نیاز را در مرحله‌ ی پیاده‌ سازی اعمال کند تا با نیازهای جدید سازگار باشد. اگرچه آنها اشاره کردند که مرحله “بازنشستگی” ممکن است یکی از گزینه‌ های بهبود سیستم ERP در سازمان ‌ها باشد، اما این امکان در مدل آنها وجود ندارد.

مدل معرفی شده توسط Ehie and Madsen

در سال ۲۰۰۵، Ehie و Madsen هشت عامل موثر بر پیاده‌ سازی موفق ERP را شناسایی کردند. بر اساس تجربیات مشاوران ، یک فرآیند پنج مرحله‌ای پیاده‌ سازی ERP پیشنهاد شد. پنج مرحله اصلی عبارتند از:

آماده‌ سازی پروژه
طرح کلی کسب و کار
اجرا کردن
آماده‌ سازی نهایی
راه‌ اندازی و پشتیبانی

مدل معرفی شده توسط Bento and Costa

در سال ۲۰۱۳، Bento و Costa یکی از جدیدترین تحقیقات را در مورد مدل چرخه عمر ERP انجام دادند. آنها چرخه را به سه فاز و چهار مرحله تقسیم کردند و جزء تعداد معدودی از محققان بودند که مرحله کاهش در طول چرخه پیاده سازی ERP را پیشنهاد دادند.

(مرحله کاهش به معنای مرحله‌ای از چرخه‌ی عمر سیستم‌ های ERP است که در آن سیستم تدریجاً کاهش می ‌یابد و به دلیل عوامل مختلف مانند تغییرات در محیط کسب و کار، نیازهای کاربری جدید یا مشکلات غیرمنتظره، کارایی و اثربخشی آن کاهش می‌ یابد).

آنها سعی کردند در بسیاری از زمینه ‌ها مانند مرحله اول، دیدگاه متفاوتی را ایجاد کنند. علاوه بر این، ۱۲ فرضیه در طول چرخه عمر ERP برای تحقیقات آینده پیشنهاد شد.

مدل معرفی شده توسط Law et al

در سال ۲۰۱۰ بر خلاف بیشتر محققان، Law et al بعد از مرحله پیاده‌ سازی، بر روی خدمات نگهداری و پشتیبانی تمرکز کرد. با مطالعات موردی، اهمیت برنامه ‌ریزی و مدیریت سرویس های نگهداری و پشتیبانی اثبات شد.

بر اساس مدل پیاده‌ سازی Kwon و Zmud، آنها چرخه عمر پروژه را به چهار مرحله تقسیم کردند. برای بررسی مسائل مرتبط در یک سازمان واقعی، دو پروژه در یک شرکت چند ملیتی مستقر در آمریکا ، اشیاء اصلی بودند.

مدل چرخه عمر ERP معرفی شده توسط Kumar and Gupta

در سال ۲۰۱۱،Kumar و Gupta با معرفی مدیریت دانش در سازمان، سعی در کاهش شکست پیاده‌ سازی ERP داشتند. آنها یک مدل یازده مرحله‌ای از چرخه عمر پیاده‌ سازی ERP با دو مرحله اختیاری پیشنهاد دادند.

چرخه عمر به عنوان یک فریم ورک برای سازماندهی انجمن‌ های عملیاتی متشکل از گروه‌های مختلف برای پیشگیری از مشکلات انتقال در نظر گرفته شد ، اما مدل با جزئیات توضیح داده نشد و اصل آن نیز توضیح داده نشد.

مدل معرفی شده توسط Dantes and Hasibuan

در سال۲۰۱۱ ،Dantes و Hasibuan فریم ورک مفهومی از عوامل کلیدی موفقیت آمیز در چرخه عمر پیاده سازی ERP بر اساس تحقیقات قبلی را معرفی کردند؛ فرآیند پیاده‌ سازی ERP و اجزای درگیر در این فرآیندها دو بعد از فریم ورک بودند. فرآیندهای خاص در سه دیدگاه عملیاتی، مدیریتی و استراتژیک توصیف شده‌اند.

چگونه بهترین مدل چرخه عمر ERP را انتخاب کنیم؟

امروزه که ارائه دهندگان محصولات نرم افزاری، مجموعه ‌ای بزرگ از محصولات IT که به صورت سفارشی طراحی شده اند و یا راه ‌حل ‌های SaaS که آماده‌ی استفاده هستند را ارائه می‌ دهند، انتخاب یکی از آنها که به خوبی نیازها و اهداف کسب و کار شما را پوشش دهد، کاری بسیار دشوار است.

با این حال ما سعی کردیم برخی از اطلاعات مفید را ارائه دهیم. بر اساس مقاله‌ ای که توسط Balint Molnar و Andras Benczur نوشته شده است، معیارهای زیر برای انتخاب مدل پیاده سازی سیستم های ERP وجود دارد:

موقعیت فعلی و پایداری و دوام بلند مدت سیستم ERP در بازار.
تطبیق و/ یا قابلیت تنظیم سیستم ERP با بخش صنعتی یا حوزه کسب و کار خاص.
پارامترهای مالی و تجاری ارائه دهنده احتمالی.
میزان تعهد و توانگری شرکت‌ ها در اجرا و بهره‌ گیری از راه‌ حل‌ های ERP.
قابلیت یکپارچه سازی و ادغام با سیستم‌ های قدیمی برای حفظ عملکرد آن ها.
فناوری ‌های استفاده شده برای مدیریت داده ها، نرم افزار و پردازش اطلاعات.
پشتیبانی ارائه شده توسط فروشنده در معرفی و راه اندازی سیستم.
هزینه ‌ها و تنظیمات نگهداری، ارتقاء، به‌ روزرسانی و سازگاری با محیط حقوقی در حال تغییر.
ورژن های زبان، فرصت‌ های محلی ‌سازی در شرکت ‌های چند ملیتی و جهانی.
وجود راهکار‌های خاص هر کشور در برخی حوزه ‌های کسب و کار، به عنوان مثال حسابداری.
قابلیت شبکه‌ بندی سیستم IT برای تطابق با وضعیت جدید تقاضای غیر متمرکز-متمرکز. به عبارت دیگر، سیستم قادر باشد به طور انعطاف‌پذیر با نیازهای مرکزی یا غیرمرکزی تطبیق پیدا کند.
محصول جدید پیش‌ شرط دستیابی به برنامه راهبردی کسب و کار است.
سیستم جدید بهترین قابلیت اطمینان و سطح بالاتر خدمات را برای مشتریان فراهم می کند.
بهبود کارایی و شفافیت بیشتر در روند کسب و کار.
سیستم باید از برنامه ‌ریزی کسب و کار پشتیبانی کند و در نتیجه باعث بهروری در هزینه ها شود.
سیستم باید پشتیبانی از خدمات را به مشتریان ارائه دهد.

چگونه می‌ توان یک سیستم اطلاعاتی را با توجه به چارچوب انتخاب Stefanou ERP انتخاب کرد؟

Stefanou ، دیدگاه دیگری را در فرآیند انتخاب معرفی کرد. او یک چارچوبی ایجاد کرد که شرکت‌ ها می‌ توانند با آن بهترین محصول IS/IT را انتخاب کنند. این چارچوب شامل سه مرحله است:

چشم‌ انداز کسب و کار

در مرحله اول، جهت و اهداف شرکت باید به طور واضح تعیین شود.

نیازها و محدودیت ‌ها

در مرحله دوم، تغییرات فعلی و آینده در سازمان باید مد نظر قرار گیرد.

ارزیابی و انتخاب محصول

در مرحله سوم و آخر، سازمان ‌ها بر اساس معیارهای زیر، ارائه دهنده خدمات ERP مناسب را انتخاب می‌ کنند:

رفع نیازها
قابلیت های ماژول های اصلی و ضروری سیستم سازمانی
راه حل های صنعتی خاص ارائه شده
در دسترس بودن و سازگاری برنامه های کاربردی گسترده
پشتیبانی از فرآیند های ضروری کسب و کار توسط سیستم ERP
دسترسی به کارشناسان خارج از سازمان در سیستم ERP . این کارشناسان می‌ توانند در توسعه، پیاده‌ سازی، پشتیبانی، بهینه‌ سازی، مشاوره و دیگر فعالیت‌ های مرتبط با سیستم ERP به کمک سازمان شما بیایند.
توانایی و تخصص شریک فناوری در ارائه خدمات و حل مسائل مرتبط با فناوری.
ارائه مشاوره توسط شرکت ارائه دهنده نرم افزار ERP.
وضعیت مالی شرکت ارائه دهنده.
مدل های قیمت گذاری ارائه شده.

فروشندگان و شرکت‌ های مختلفی، بسیاری از ماژول‌ های اصلی و گسترده و سرویس های پشتیبانی را ارائه می‌ دهند. تصمیم گیری برای تهیه یک سیستم خاص و فرآیند انتخاب در محیط رقابتی و در حال تغییر امروزی ، به شدت پیچیده است.

شرکت‌ هایی که به دنبال ادغام سیستم‌ ها هستند، باید محصولاتی را ارزیابی و انتخاب کنند که به این هدف کمک کنند، بدون اینکه از کارایی برنامه ‌هایی که برای کسب و کار خود ضروری می‌دانند، کم شود. انتخاب دقیق فروشندگان، محصولات و خدمات ضروری است، اما باید تصمیم نهایی با توجه به میزان تغییرات سازمانی که برای پذیرش و راه اندازی سیستم سازمانی انتخاب شده لازم است ، گرفته شود.

اگر مایلید درباره ی توسعه نرم افزار ERP بیشتر بدانید، پیشنهاد می کنیم مطلب زیر را مطالعه بفرمائید:

توسعه نرم افزار ERP – چگونه یک راهکار سفارشی بسازیم

مطالب مرتبط

مطالبی که ممکن است برایتان جالب باشد

پورتال توسعه دهنده داخلی

پلتفرم توسعه دهنده داخلی

چرخه عمر ERP

« مطالب قدیمی تر

ابزارهای تست نفوذ

توسط خالقی نیا | بهمن ۱, ۱۴۰۲ | آموزش فناوری اطلاعات, امنیت

ابزارهای تست نفوذ (Penetration Testing Tools) ، ابزارهایی هستند که برای ارزیابی و بررسی امنیت سیستم‌ ها، شبکه‌ ها، برنامه‌ ها و وب‌ سایت‌ها استفاده می‌ شوند. این ابزارها امکان ارزیابی سطح امنیتی سیستم‌ ها را فراهم می‌ کنند. ابزارهای تست نفوذ معمولاً توسط فرد یا تیم‌های امنیتی برای شناسایی و رفع آسیب‌ پذیری‌ها و بهبود امنیت سیستم‌ ها استفاده می‌ شوند.

این ابزارها از قابلیت‌های مختلفی برخوردار هستند که برای انجام حملات تست نفوذ، اسکن شبکه، آنالیز ترافیک، کرک پسورد و شناسایی آسیب‌پذیری‌ها استفاده می‌شوند.

در ادامه به معرفی انواع تست نفوذ می پردازیم و بهترین ابزارهای تست نفوذ را معرفی می کنیم.

انواع تست نفوذ

تست نفوذ به عنوان یک سرویس ( Penetration-testing-as-a-service(PTaaS))

“تست نفوذ به عنوان یک سرویس” (PTaaS) یک پلتفرم است که دسترسی منظم و مقرون به صرفه به تست‌های نفوذ را فراهم می‌کند. مهم است که آن را با تست نفوذ ابری اشتباه نگیرید. PTaaS ، ارائه دهندگان خدمات تست نفوذ و سازمان‌های مشتری را قادر می سازد تا به راحتی در این پلتفرم با هم همکاری کنند. سازمان‌ها به صورت منظم از PTaaS برای شناسایی و رفع نقاط آسیب‌پذیر استفاده می‌کنند.

قبلاً، تست نفوذ یک فرآیند پیچیده بود و از طریق انعقاد قرارداد انجام می‌شد و سازمان‌ها تنها می‌توانستند یک یا دو بار در سال آن را انجام دهند. با PTaaS، سازمان‌ها می‌توانند تست نفوذ را روزانه یا حتی بعد از هر تغییر کد انجام دهند. تست نفوذ ابری بر روی یافتن ضعف‌های امنیتی در محیط‌های ابری خاص تمرکز دارد، در حالی که PTaaS اجازه می دهد تا تست‌های مکرر بیشتری در تمام محیط‌ها انجام شود.

تست نفوذ منبع باز(Open-source)

ابزارهای تست نفوذ مختلفی در دسترس هستند که می‌توانند برای تجزیه و تحلیل، شبیه‌سازی حمله و گزارش امنیتی محیط IT استفاده شوند. بسیاری از این ابزارها منبع باز هستند، به این معنی که هر تیم امنیتی می‌تواند از آن‌ها استفاده کند.

مهم است به یاد داشته باشید که برخی از ابزارهای اسکن منبع باز، مانند Metasploit و Burp Suite، به محصولات تجاری تبدیل شده‌اند. این ابزارها همچنان به صورت نسخه‌های رایگان ارائه می‌ شوند، اما با کاهش عملکرد. صرف نظر از ابزاری که انتخاب می‌کنید، حتماً باید اطمینان حاصل کنید که آن ابزار به طور فعال پشتیبانی شده و به صورت منظم به‌روزرسانی می شود.

تست نفوذ برنامه وب

تست نفوذ برنامه وب به دنبال یافتن ضعف‌های امنیتی یا نقاط آسیب‌پذیر در برنامه‌های وب، از جمله کد منبع، پایگاه داده و شبکه پشتیبان مرتبط است. این فرآیند معمولاً شامل سه مرحله است:

مرحله ۱. تشخیص: جمع‌آوری اطلاعات در مورد برنامه، مانند سیستم عامل و منابعی که استفاده می‌کند.

مرحله ۲. شناسایی: تلاش برای شناسایی موارد آسیب‌پذیر در برنامه.

مرحله ۳. بهره‌برداری: استفاده از نقاط آسیب‌پذیر شناسایی شده برای دسترسی غیرمجاز به برنامه و داده‌های آن.

نتایج تست نفوذ برنامه وب، اطلاعاتی در مورد موارد آسیب‌پذیر شناسایی شده و هر گونه بهره‌برداری از این آسیب پذیری ها توسط هکرها را فراهم می‌کند. این داده‌ها به سازمان‌ها کمک می‌کنند تا موارد آسیب‌پذیر را اولویت‌بندی کرده و تصمیم بگیرند که چگونه باید اصلاحات لازم را اعمال کنند.

تست نفوذ برنامه‌های تلفن همراه

تست نفوذ برنامه‌های تلفن همراه به دنبال شناسایی ضعف‌های امنیتی به طور خاص در برنامه‌های تلفن همراه است، به استثنای سرورها و API‌های تلفن همراه.

دو نوع ارزیابی اصلی در این تست شامل موارد زیر است:

تجزیه و تحلیل استاتیک شامل استخراج عناصری مانند کد منبع و ابرداده برای مهندسی معکوس است. هدف، تجزیه و تحلیل ساختار برنامه و شناسایی آسیب‌پذیری‌های بالقوه است.
تجزیه و تحلیل پویا: شامل ارزیابی رفتار برنامه در زمان اجرا است. تست کنندگان ممکن است سعی کنند برای کشف موارد آسیب‌پذیر، داده‌ها را از RAM دستگاه استخراج کنند یا کنترل‌های امنیتی را برای کشف نقاط آسیب‌پذیر دور بزنند.

این دو روش تست معمولاً در طول تست نفوذ برنامه‌های تلفن همراه انجام می‌شوند.

تست نفوذ ابری

تست نفوذ ابری شامل شناسایی و بهره‌برداری از ضعف‌های امنیتی در زیرساخت ابری شما با انجام حملات سایبری کنترل شده است. این فرآیند با رعایت دستورالعمل‌های سختگیرانه ایجاد شده توسط ارائه دهندگان خدمات ابری مانند AWS و GCP انجام می‌شود. هدف آن شناسایی و رفع آسیب‌پذیری‌ها است، قبل از آنکه افراد مخرب بتوانند از آن‌ها سوء استفاده کنند.

به بیان ساده، تست نفوذ به تست‌های امنیتی تهاجمی اطلاق می‌شود که بر روی یک سیستم، سرویس یا شبکه انجام می‌شود تا ضعف‌های امنیتی را شناسایی کند. تست نفوذ ابری به طور خاص بر شبیه‌سازی حملات به سرویس های ابری برای ارزیابی اقدامات امنیتی آن‌ها ، تمرکز دارد .

تست نفوذ شبکه

تست نفوذ شبکه یک سرویس امنیتی است که به شناسایی معایب و نقص ها در شبکه‌ها، سیستم‌ها، هاست ها و دستگاه‌ها با استفاده عمدی از تکنیک‌های مخرب برای آزمایش پاسخ‌های امنیتی شبکه می‌پردازد. به عبارت ساده، شرکت‌ها هکرهای اخلاقمند را استخدام می‌کنند تا با استفاده از هر وسیله‌ای سعی کنند به شبکه‌ها نفوذ کنند و نقاط ضعف را پیدا کنند. تست نفوذ شبکه مزایای متعددی را برای شرکت‌ها فراهم می‌کند.

مزایای برتر تست نفوذ شبکه عبارتند از:

درک معیارهای شبکه: تست نفوذ، درک درستی از نقاط قوت و ضعف امنیت شبکه شما ارائه می دهد.
تست کنترل‌های امنیتی: با شبیه‌سازی سناریوهای حمله واقعی، اثربخشی کنترل‌های امنیتی شبکه را ارزیابی می‌کند.
ارزیابی وضعیت امنیتی: تست نفوذ، وضعیت کلی امنیتی زیرساخت شبکه را ارزیابی می‌کند.
شناسایی نقاط ضعف امنیتی: این تست، آسیب‌پذیری‌ها و نقاط ضعف خاصی را که هکرها می‌توانند از آن ها سوء استفاده کنند، کشف می‌کند.
ارزیابی خطر: تست نفوذ به شما کمک می‌کند تا خطرات احتمالی شبکه خود را درک کنید و تلاش‌ها برای کاهش خطر را اولویت‌بندی کنید.
رفع نقص های امنیتی: پس از شناسایی نقاط ضعف امنیتی شبکه، می‌توان این نواقص را مدیریت و رفع کرد تا امنیت کلی ارتقاء یابد.
جلوگیری از نفوذ: تست نفوذ با شناسایی پیشگیرانه نقاط آسیب‌پذیر، از نفوذ به شبکه و داده‌ها جلوگیری می‌کند.
تضمین امنیت شبکه و سیستم: انجام منظم تست نفوذ به حفظ امنیت و استحکام محیط شبکه و سیستم کمک می‌کند.

تست نفوذ به شرکت‌ها امکان ارزیابی کنترل‌های امنیتی، کاهش آسیب‌پذیری‌ها و پیشگیری فعالانه از نقض اطلاعات را می‌دهد.

تست نفوذ دستی و خودکار

تست نفوذ دستی و خودکار هر دو اهدف مشترک اما رویکردهای متفاوتی دارند. تست دستی شامل کارشناسان انسانی است که ضعف‌ها و ریسک‌های سیستم را ارزیابی می‌کنند. کارشناسان داده‌ها را جمع‌آوری می‌کنند، آسیب‌پذیری‌ها ارزیابی کرده، جلو سوءاستفاده‌ها را می گیرند و گزارش‌های دقیقی با اقدامات اصلاحی تهیه می‌کنند.
از سوی دیگر، تست خودکار سریع‌تر، کارآمدتر و قابل اطمینان‌تر است. نیازی به مهندسان متخصص ندارد و می‌تواند توسط افراد با دانش کم انجام شود.
تست خودکار برای انجام کار از فناوری استفاده می‌کند. به طور خلاصه، تست دستی متکی بر تخصص انسانی است، در حالی که تست خودکار متکی بر قابلیت‌های ماشین برای دستیابی به همان هدف است.

بهترین ابزارهای تست نفوذ

بالاخره به معرفی بهترین ابزارهای تست نفوذ رسیدیم که به شما در انجام تست نفوذ کمک می‌کنند.

Kali Linux

Kali Linux به دقت برای اهداف تهاجمی ، به خصوص به عنوان ابزار تست نفوذ، بهینه‌سازی شده است. این ابزار تست نفوذ می‌تواند روی سخت‌افزار اختصاصی اجرا شود، اما معمولاً از طریق ماشین‌های مجازی در سیستم‌ عامل هایی مانند OS X یا Windows استفاده می‌شود. این پیکربندی انعطاف پذیری و امکانات بیشتری را فراهم می‌کند. Kali Linux با مجموعه جامعی از ابزارهایی که قبلاً ذکر شد، مجهز شده است و به عنوان سیستم عامل پیش‌فرض برای بیشتر سناریوهای تست نفوذ عمل می‌کند. با این حال، مهم است به یاد داشته باشید که Kali Linux با تمرکز بر حمله به جای دفاع طراحی شده است، که در صورت عدم امنیت مناسب، ممکن است آسیب‌پذیر باشد.
به این دلیل ذخیره فایل‌های بسیار حساس یا اطلاعات محرمانه در یک ماشین مجازی Kali Linux توصیه نمی‌شود.

Metasploit

Metasploit یک فریم ‌ورک تست نفوذ قدرتمند و همه کاره است که به کاربران امکان شبیه‌سازی حملات سایبری را می‌دهد. با استفاده از این فریم‌ورک، تست کنندگان می‌توانند به صورت دقیق اهداف خود را هدف گیری کنند، سوءاستفاده های مناسب را انتخاب کنند ، از بین ماژول‌های مختلف ماژول مناسب را انتخاب کنند، پیامدهای مختلف را بسنجند و به صورت موثر حملات خود را انجام دهد.

Metasploit با ارائه گسترده قابلیت‌های خودکار، زمان و تلاش مورد نیاز برای وظایف خسته کننده پیشین را به شدت کاهش می‌دهد. این فریم‌ورک به عنوان “پرکاربردترین فریم‌ورک تست نفوذ جهان” شناخته شده است و به عنوان یک پروژه متن باز با پشتیبانی تجاری از Rapid7 عمل می‌کند. Metasploit یک ابزار ضروری برای افراد و سازمان هایی است که به دنبال تقویت سیستم‌های خود در برابر حملات احتمالی هستند تا امنیت جامع و کاملی را تضمین کنند.

Nmap(Network mapper)

Nmap یک نرم‌افزار تست نفوذ ضروری برای تست کنندگان است که به عنوان پدربزرگ اسکنرهای پورت شناخته می‌شود. این نرم‌افزار برای شناسایی پورت‌های باز و سرویس‌های در حال اجرا بر روی آن‌ها بسیار حیاتی است. این اطلاعات در فاز تشخیص بسیار ارزشمند است و Nmap قابل اعتماد ترین ابزار برای این کار است. مهم است توجه داشته باشید که با وجود نگرانی‌های گاه به گاه مطرح شده توسط مدیران غیرفنی در مقام‌ رهبری شرکت، درباره انجام اسکن پورت در شبکه سازمانی توسط نهادها یا افراد ناشناخته ، استفاده از Nmap کاملاً قانونی است. از نظر مفهومی، می‌توان آن را با زدن به درب‌های خانه‌های مسکونی در یک محله برای تعیین اینکه آیا کسی در خانه است یا خیر، مقایسه کرد. سازمان‌های معتبر، از جمله نمایندگی های بیمه، نقشه‌برداران اینترنتی مانند Shodan و Censys ، و ارائه‌دهندگان ارزیابی ریسک مانند BitSight، به طور منظم از نرم‌افزارهای تخصصی اسکن پورت ( معمولاً رقبای Nmap مانند Masscan یا Zmap ) برای اسکن کل دامنه‌ی آدرس‌های IPv4 استفاده می‌کنند . این روش به نقشه‌برداری از وضعیت امنیتی عمومی شرکت‌های بزرگ و کوچک کمک می‌کند. با این حال، مهم است که توجه داشته باشید که هکرها نیز از تکنیک‌های اسکن پورت استفاده می‌کنند، بنابراین لازم است چنین فعالیت‌هایی را برای ارجاع و آنالیز در آینده، ثبت کرده و بر آن ها نظارت کنید .

John the Ripper

John the Ripper یک نرم‌افزار کرک پسورد متن‌باز است که برخلاف نام آن که یادآور یک قاتل سریالی در لندن است، هدف متفاوتی را دنبال می‌کند. این نرم‌افزار به جای آسیب رساندن، در کرک پسورد آفلاین بسیار موفق است. با استفاده از یک لیست کلمات که به صورت متداول در پسوردها استفاده می شود، John the Ripper با جایگزینی حروفی مانند “a” با نمادهایی مانند “@” یا جایگزینی “s” با “۵”، جهش‌هایی را ایجاد می‌کند. با بهره‌گیری از قدرت محاسباتی یک GPU قوی، بی وقفه ترکیب‌های مختلفی را تست می‌کند تا موفق به رمزگشایی یک رمز عبور شود. با توجه به اینکه بیشتر افراد از رمزهای عبور کوتاه و ساده استفاده می‌کنند، John the Ripper اغلب در شکستن اطلاعات دسترسی رمزگذاری شده موفق است.

Wireshark

Wireshark، یک تحلیل‌گر پروتکل شبکه است که در همه جا مورد استفاده قرار می‌گیرد و برای شناسایی ترافیکی که از زیرساخت شبکه شما عبور می‌کند، بسیار حیاتی است. اگرچه معمولاً برای عیب یابی روزانه مسائل مربوط به اتصال TCP/IP استفاده می‌شود، اما Wireshark دارای قابلیت هایی برای آنالیز صدها پروتکل مختلف است. علاوه بر این، Wireshark از آنالیز و رمزگشایی بی وقفه برای بسیاری از پروتکل‌ها، پشتیبانی می‌کند. یادگیری استفاده از نرم‌افزار تست نفوذ Wireshark برای افرادی که به تست نفوذ می‌پردازند، ضروری است.